مهدویت
از منظر شیعیان، امام مهدی (عج) به دنیا آمده است، اما برخی این‌گونه وانمود می‌کنند که چون ادعا، ولادت پنهانی امام مهدی (عج) است، ممکن است ایشان به دنیا نیامده باشد؛ در حالی‌که عرف و تاریخ، بر ولادت اشخاص بسیاری به صورت مخفی، دلالت دارد.
ذات نورانی امام زمان (عج) یکی از سفره‌داران کرامت است که هر چه ما به آن سفره نزدیک شویم، قطعاً بهره و توشه ما بیشتر خواهد بود و این خاندان کرم، زیر بار منت هیچ کس نمی‌روند و کسی را دست خالی برنمی‌گردانند، مگر اینکه مشکل از ظرف خودمان باشد.
وارث نبوت، امام امت، عصاره خلقت و پرچمدار توحید و رهایی، حضرت مهدی ولی عصر (عج) است.
در روایتی امام علی (ع) امید آفرین در آخرت شمرده شده است؛ در پایان همین روایت نیز به تغییر دنیا به دست توانمند امام زمان (ع) اشاره شده است؛ در این صورت، هم امید در دنیا و هم امید در آخرت، اهل بیت (ع) هستند.
روایات زیادی به ولادت امام زمان (عج) و زنده بودن او تصریح دارند؛ همین آموزه که خبر از زنده بودن شخصی (غائب) می‌دهد که قدرت بازسازی معنوی و مادی انسان‌ها را دارد، مایه امیدآفرینی است.
نظارت حضرت مهدی (عج) به عملکرد ما، به عنوان یکی از زنده‌ترین آموزه‌های مسئله مهدویت، در اندیشه امام خمینی(ره) به صورتی زیبا مطرح شده است.
اعتقاد به رجعت یکی از مصادیق امید آفرین است. رجعت زنده شدن گروهی از مردگان و بازگشت آنان به دنیا در دوران ظهور حضرت مهدی (عج) است. رجعت از اعتقادات شیعه است و برای اثبات آن می‌توان به آیات و روایات استناد کرد.
خورشید پشت ابر، هرچند قابل رؤیت نیست، اما گرمایش نویدبخش و امیدآفرین تمام شدن روزهای سردی و تاریکی است. امام عصر (عج) در روایتی با بیان این تشبیه، وجود با برکتشان را به خورشید پشت ابر تشبیه کرده و وجود مقدسشان را امانی برای اهل زمین دانسته‌اند.
امیدواری به وعده های الهی مایه لذت بخشی به زندگی آدمی است، چرا که وعده‌هایی تخلف ناپذیرند و از جمله این وعده‌ها، برقراری حکومت صالحان و نجات بخشی به مستضعفان است که در منابع دینی با ظهور امام زمان(عج) وعده مذکور محقق می شود.
بر اساس کلمات نورانی و گهربار ائمه معصومین (ع) در هر زمان و دورانی، خدای رحمان رهبران و حجت‌هایی را قرار داده که پناهگاه و ملجأ بی‌پناهان عالم باشند؛ زیرا آنان امید بخش دل‌های غم‌دیده و رنجور کسانی هستند که به انوار مقدسشان پناه برده‌اند.
یکی از آثار و برکات دولت کریمه امام زمان (عج) اجرای احکام و حدود الهی در جامعه است؛ با اجرای حدود و احکام الهی در هر جامعه‌ای، نور امید در دل‌های مؤمنین زنده و آفریده خواهد شد؛ زیرا به وسیله امام (عج) مردم از چنگال ظالمان رهایی خواهند یافت.
در طول تاریخ، نزاع میان حق و باطل، صورت‌های گوناگونی به خود گرفته و شکل جدیدتر آن در تقابل جهان مدرنیته با کشور و ملت ایران است. جهان غرب درصدد رفع امید از ملت ایران است؛ باید امید ملت ایران را حفظ کرد و یاد امام زمان (عج) را به عنوان امید بشریت زنده نگه داشت.
محدثین اهل سنت همانند محدثین و علمای شیعه، توجه ویژه ای به اخبار و روایات مهدویت داشته‌اند و علت این امر مهم را می‌توان امیدآفرینی که در روایات مهدویت بیان شده، دانست؛ به همین دلیل بعضی از علمای اهل سنت در بیان این‌گونه از اخبار، به تواتر آن اشاره کرده‌اند.
جمله امام زمان(عج) می‌آید و همه کارها را درست می‌کند، جمله‌ای در راستای خراب کردن عقیده مهدویت است. این عقیده، تبدیل یک موتور محرّک به یک ترمز و چوب لای چرخ است.