طبری و ابن‌جوزی از قیس بن اشعث نقل می‌کنند که در کربلا، نزد امام حسین علیه‌السلام آمد و جهت بیعت با یزید وساطت کرد؛ پاسخ امام، نشان می‌دهد که پشت پرده نقشه یزید برای بیعت، قتل امام یا پاک کردن ننگ بندگی بنی‌امیه است.

کارشناس وهابی: حکومت یزید مشکل خاصی نداشت؛ فقط چند نفر در حکومت یزید، ناسالم بودند!!!
پاسخ: اولاً آن افراد ناسالم، توسط یزید منصوب شده بودند؛ ثانیاً خود یزید نیز فردی فاسد بود که گناه‌های زیادی را علنی انجام می‌داد.

توبه کردن نیاز به دلیل و نشان دارد و در تاریخ، نشانی از توبه‌ی یزید ثبت نشده است. افزون بر این که در توبه شرایطی هست که یکی از آنها جبران مافات است که چنین چیزی از یزید صورت نگرفته، بلکه او انبوه جنایت‌ها را تا پایان عمر انجام داده است.

دیدگاه علما و بزرگان اهل سنت در مورد یزید، سه قول است؛ گروهی معتقدند او کافر است؛ گروهی دیگر معتقدند یزید کافر نیست و مسئولیت فجایع عاشورا با وی نبوده است؛ گروهی دیگر معتقدند صحیح آن است که توقف کنیم و یزید را لعن نکنیم.

ابن کثیر و دیگر مورخان اهل سنت نیز با اندک اختلافی نوشته‌اند: «سپس مسلم بن عقبه که به خاطر زیاده روی در کشتار مردم به او مسرف بن عقبه نیز می‌گفتند، بر اساس دستور یزید، سه روز سربازانش را در شهر مدینه آزاد گذارد تا آنان در این فرصت، بسیاری از بزرگان مدینه و حافظان قرآن را در این شهر کشته، اموال بسیاری از مردم را به غارت برده و فساد بزرگی را رقم زنند...

به واقع شکست ظاهری و شهادت مظلومانه امام حسين عليه السلام و فرزندان پيامبر (صلى الله عليه و آله) خطّ بطلانى بود برچهل سال تبليغات مسموم بنى‌اميّه كه با نيرنگ و فريب، خود را دولت اسلامى جا زده بودند.حماسه امام حسين (عليه السلام) چهره اسلام واقعى را به مردم نشان داد و نقاب از چهره دروغ‌گويان اموى برداشت و نامشروع بودن سلطنت آنان را به اثبات رساند