گوشت
استفاده نکردن مسلمانان از غذای غیرحلالی مثل خوک، همگی بنابر شرع مقدسی که مصالح و مفاسد را حتی در خوراک انسانها مدنظر قرار داده می‌باشد.
یکی از خطوط شیطان در جوامع دینی روگردان کردن آن‌ها از حلال و جسارت تشریع و قانون گذاری در امر تغذیه است، به گونه ای که به جای خدا در مقام داوری نشسته و حلال‌های خدا و آن چه درباره اش دلیل حرمتی نیامده بر مردم حرام کنند.
از ویژگی‌های مشترک مدعیان دروغین، کج فهمی و برداشت نادرست و انحرافی از گزاره‌‌های دینی و قرآنی است. این مدعیان همانند بسیاری از افراد ناآگاه و غیر متخصص، به راحتی به خود اجازه می‌دهند در مسائل تخصصی دینی و قرآنی که نیازمند علم و تدقق عمیق است، ورود کرده و اظهار نظر کنند. این قبیل افراد علاوه بر منحرف بودن خودشان، زمینه انحراف مخاطبان خود را نیز فراهم می‌کنند.
آن‌چه مسلم است غذای پاک و حلال در روح و قلب انسان اثر نیکو داشته و غذای حرام، اثر سوءی دارد. روح آدمی، از خوردن اندک لقمه حلال یا حرام، تاثیر پذیرفته و آثار آن در روح و روان او به خوبی خود را نشان می‌دهد. اثر غذاهای حلال در نورانیت باطن و توجه به عبادات و همچنین اثر غذاهای حرام در کدورت و کسالت در عبادات انسانها، خود را نشان می‌دهد. لذا در آیات و روایات اسلامی، بر کسب حلال و اجتناب از تناول غذاهای حرام تأکید زیادی شده است.