ملائکه
در منابع و معارف اسلامی از فرشتگان به عنوان پرتعدادترین مخلوقات خداوند نام برده شده که در آیات بسیاری، وظایف محوله به آنان، شمرده شده است. فرشتگان خاصی که نام آنان در قرآن ذکر شده، عبارتند از: جبرئیل، میکال، مالک، هاروت و ماروت و ملک الموت. نام عزرائیل برای ملک الموت و اسرافیل برای مأمور دمیدن صور، هنگام پایان یافتن دنیا و برپایی قیامت، در روایات آمده است.
برخی از مخالفان اسلام با اعتقادات مسلمانان، به صورت مزاح شبهه میکنند و به دلیل علم اندک ما به معارف اسلامی، ممکن است این شبهات تأثیرگذار باشد. ازجمله آن شبهات، مطالبی است که درباره ملائک مقرب خداوند مطرح میکنند؛ مثلاً تصور ما این بوده که اسرافیل، فقط مأمور دمیدن صور، هنگام پایان یافتن دنیا و برپایی قیامت است که تصور اشتباهی است.
آلوسی مینویسد: «ابی بن کعب میگوید: وارد مسجد شدم و نماز خواندم و مشغول تحمید خدای رحمان شدم. بعد از آنکه نمازم تمام شد، از پشت سرم شنیدم که شخصی کلماتی را در تحمید و تسبیح خداوند بر زبان خود جاری میکرد. هنگامی که خدمت رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) رسیدم، داستان خود را برای ایشان بیان کردم.
شنیدن صدای ملائکه و یا صحبت کردن با آنان، امری ممکن است و علاوه بر شیعیان، اهل سنت نیز به آن اعتقاد دارند. اما وهابیون که تافته جدا بافته از اسلام هستند، منکر وقوع این اتفاق هستند. دلیل آنان نقض خاتمیت انبیاء الهی است؛ در حالی که طبق این نظر ملائکه برای غیر انبیاء هیچگونه وحی و یا احکامی بیان نمیکنند و این سخن، ادعای وهابیون را رد میکند.