قرآنیون، جریان فکری نوظهوری هستند که قرآن را یگانه منبع تشریع می‌دانند و مرجعیت سنت را به‌کلی منکرند؛ این در حالی است که آیات قرآن بر این اعتقاد، خط بطلان می‌کشد و در آیات مختلف، به اطاعت از رسول، امر می‌کند؛ اطاعتی که دلالت بر لزوم پیروی مطلق از پیامبر(ص) می‌کند.

قلمداران که برای احادیث اهمیت لازم را قائل نیست و قرآن را برای فهم اسلام کافی می‌داند، از اصول و مبانی شیعه فاصله گرفته و برخی از اعتقادات شیعه از جمله اعتقاد به مسئله وجوب خمس را مردود می‌داند؛ در حالی که این مسئله در قرآن آمده است.

برقعی از بزرگان جریان قرآن‌بسندگی و از منکرین حجیت احادیث شیعه، از جمله زیارت جامعه کبیره است؛ وی پیرامون این فراز از زیارت جامعه کبیره «وَ مَوْضِعِ الرِّسالَهِ» که در توصیف و معرفی ائمه(ع) آمده است، می‌گوید: «این وصف که در متن زیارت جامعه کبیره برای امام ذکر شده، فقط مختص رسول خدا(ص) بوده است و سایرین موضع رسالت نیستند».

«یحیی محمد» از قرآنیون اهل سنت، منکر حجیت احادیث است؛ وی شبهه می‌کند که با توجه‌ به فاصله زمانی دوره ائمه(ع) و راویان عصر حضور تا زمان تألیف جوامع رجالی شیعه توسط نجاشی و شیخ طوسی که حدود سیصد سال فاصله است؛ چگونه می‌توان به توثیقات این بزرگان رجال اعتماد کرد؛ باید گفت وی اساس ارزیابی راویان را تنها بر اساس کتب رجالی دانسته و از سایر راه‌های اثبات وثاقت راوی (مانند توثیقات عام) غفلت کرده است.

برقعی از شخصیت‌های مشهور جریان قرآنیون، معتقد است که در مسئله امامت که از اصول‌ دین به شمار می‌آید، نمی‌توان از پیشینیان تقلید کرد و باید حتماً دلیلی قرآنی داشته باشد و عدم ذکر آن در قرآن، دلیل بر عدم اصل بودن این مسئله است. البته این ادعای برقعی صرفاً در جایی است که می‌خواهد ادعای خود را ثابت کند، وگرنه خود ایشان، برای اثبات اصل توحید و مسئله توحید ذاتی به سراغ دلایل عقلی رفته و به ادله تجربی استناد می‌کند!

قرآنیون، جریان فکری نوظهوری هستند که قرآن را یگانه منبع تشریع می‌دانند و مرجعیت سنت را به‌کلی منکرند؛ این در حالی است که آیات قرآن بر این اعتقاد، خط بطلان می‌کشد و در آیات مختلف، به اطاعت از رسول امر می‌کند، اطاعتی که دلالت بر لزوم پیروی مطلق از پیامبر(ص) می‌کند.