از بزرگ‌ترین اعترافات علمای مورد قبول وهابیت، اعتراف به صحت و تواتر حدیث غدیر است؛ که به‌خوبی روشن می‌کند اصل موضوع حدیث غدیر به حدّی آشکار و غیر قابل انکار بوده که حتی علمای مورد قبول وهابیت نتوانستند، آن را انکار کنند. حال منصفان قضاوت کنند که حدیث غدیر با این حجم از تواتر و شهرت، باز هم جای تشکیک و انکار دارد؟

حقیقتا با توجه به نقل تواتر و صحت فراگیر حدیث غدیر عدم نقل آن در صحیحین از چه روست؟ آیا تا کنون از خود پرسیده اید که اگر چنین فضیلتی در حق دیگران وارد می‌شد، آیا باز هم همین کتمان و عدم نقل ها اتفاق می‌افتد؟!