خدمت به خلق
برخلاف همه ادیان و مذاهب، اسلام دینی با محوریت همگرایی اجتماعی است؛ به گونه ای که رسیدن به کمال و تعالی، در گروی اجتماعات انسانی امکان تحقق دارد و این گونه نیست که انسان بتواند برپایه خودبینی و خودمحوری بتواند مسیر کمالات انسانی را طی کرده و به قربالهی برسد. از این رو از خصوصیات بارز و مهم عرفان اسلامی، اجتماعی بودن آن است؛ یعنی شناخت خداوند و خدایی شدن تنها از مسیر خدمت به خلق میگذرد، و این خدمت میتواند از زوایای مختلفی انجام شود.
اکثر پیروان فرقه اهل حق علیرغم اعتقاد به اصل نماز با ادله بیپایه و اساس این فریضه الهی را ترک و برای آن اهمیتی قائل نیستند. یکی از بهانههای اهل حق بر ترک نماز این است که خدمت به خلق خداوند خود عبادت است و دیگر نیاز به ادای نماز بهعنوان عبادت نیست.