کشتارشیعیان توسط وهابیها در عتبات عالیات به راستی صفحه تاریخ را سیاه کرده ولکه ننگی برای همیشه بر پیشانی وهابیان نهاده است. جمیل صدقی زهاوی درقضیه حمله وهابیها به طائف می‌نویسد: برصغیر وکبیر رحم نکردند. طفل شیرخوار را بر روی سینه مادرش سر بریدند. جمعی را که مشغول فرا گرفتن قرآن بودند کشتند.

هنگامی که سپاهیان آل سعود در ذی القعده سال 1216 به شهر کربلاء وارد شدند، دیوارها را تخریب کردند، به زن و مرد حمله بردند و نزدیک به دو هزار نفر مرد را به قتل رساندند، و هر فردی را که در خانه و بازار یافتند، کشتند. سپس به مقبره امام حسین (علیه السلام) تجاوز کرده و آن را تخریب کردند، و هر چیز قیمتی را به تاراج بردند.

ریشه‌های عقاید داعش به محمد بن عبدالوهاب برمی‌گردد، زیرا آن‌چه امروز به نام اعمال دولت اسلامی قابل مشاهده است از قرن 12 و 13 در عربستان و عراق هم می‌توان مشاهده کرد. پیروان محمد بن عبدالوهاب بر این عقیده بودند: منطقه حجاز و اطراف آن را باید از کفر و شرک پاک کرد؛ زیرا این سرزمین را دارالحرب می‌دانستند.

فعالیت‌های جهادی تکفیری وهابیت، در قالب احزاب و گروه‌های به اصطلاح اسلامی انجام می‌شود و خشونت جزو لاینفک اندیشه‌های آن‌ها است. پرورش گروه‌های تندرو و متعصب مانند طالبان و جیش‌العدل و جبهةالنصرة و... یکی از اقدامات اصلی وهابیت است، تا بتواند سیاست‌های خود را در منطقه پیاده کند و خاورمیانه‌ی پر تنش و ناامنی به وجود آورد.

بنیان‌گذار وهابیت محمد بن عبدالوهاب، فتوا به جواز قتل هر کسی که عقیده اهل‌سنت و جماعت را دارد می‌دهد، ولی امروزه وهابیت، بنا به مصالحی آن را مطرح نمی‌کنند. او در نامه خود به ابن عیسی که بر او احتجاج نموده که فقهاء به چیزی بر خلاف فهم او معتقدند؛ فقه مصطلح را که تمام مذاهب اسلامی بدان معتقدند، شرک می‌داند.

یکی از کسانیکه همه مسلمانان را، بدون استثنا، تکفیر می‌کرد، محمد بن عبدالوهاب بود؛ او به این اتهام که مسلمانان متوسل به پیامبر می‌شوند و بر قبور اولیای خود گنبد و بارگاه می‌سازند و از اولیا طلب شفاعت می‌کنند، آنان را تکفیر می‌کرد، او که عقایدش در حقیقت همان عقاید ابن‌تیمیه بود بسیاری از علمای اهل‌سنت به مخالفت با وی پرداختند.