توکل
برقعی از بزرگان جریان قرآن‌بسندگی، به فرازهایی از دعای فرج واکنش نشان داده و آن را شرک و مخالف آیات قرآن می‌داند؛ در حالی که ادعیه‌ای که با عباراتی مانند «إکفیانی» در احادیث وارد شده، برای آن است تا به این وسیله، از پیامبر(ص) و ائمه اطهار(ع) کمک و یاری طلبیده شود و این به معنای توکل بر آن بزرگواران نیست تا شرک باشد، بلکه همان توسل است و در مسئله توسّل، ما شیعیان خداوند را حاجت دهنده اصلی می‌دانیم.
متصوفه که تمام مفاهیم دینی را به نحوی تحریف کرده اند، مفهوم توکل را نیز به تحریف کشانده و اعتماد نکردن به اسباب را به معنای ترک کار و کوشش برای امور زندگی دنیوی و اخروی دانسته اند. صوفیان این فضیلت اخلاقی را تا آنجا به انحراف کشیدند که حتی درمان خود را هم خلاف توکل می‌دانستند.