بهائیان در توجیه درس خوانده بودن پیشوایان خود، واژه‌ی امی را به عدم تحصیل معارف الهی معنی می‌کنند. این در حالیست که پیشوایان بهائی، خود به معنی امی «به معنای مطلق درس نخواندن» اعتراف کرده‌اند. از طرفی، وجود غلط و اصلاحات در کتب پیشوایان بهائی، دیگر دلیلی بر علم آنان باقی نخواهد گذاشت چه رسد آنکه غلط‌هایشان را بتوان به خدا بست.