بزرگان صوفیه مدعی هستند که می‌توانند طالب معارف توحیدی را به سمت قرب الهی ارشاد کرده و به مقامات عرفانی برسانند، در حالی که این افراد نسبت به ساده‌ترین احکام دینی جاهل بوده و مطالب نادرستی در این زمینه به مریدان خویش منتقل می‌کنند.