حکیم ابوالقاسم فردوسی در شاهنامه می‌گوید: طهمورَث پادشاه ایران، یاری وفادار به نام شَهرَسپ داشت که هر روز را روزه و هر شب را به نماز می‌ایستاد. فردوسی در ادامه می‌گوید: نماز شب و روزه، آیین مردان خداست.

خنيده بهر جاى شهرسپ نام
نزد جز بنيكى بهر جاى گام

همه روز بسته ز خوردن دو لب
بپيش جهاندار بر پاى شب

چنان بردل هر كسى بود دوست
نماز شب و روزه آيين اوست

مشاهده اسکن از قدیمی‌ترین نسخه شاهنامه (نسخه فلورانس):

مشخصات: تارنمای teca.bncf.firenze.sbn.it، شماره نسخه: BNCF0004147894، برگه 14.