سازمان مجاهدین خلق در ۱۳۴۴ با هدف مبارزه ضد رژیم پهلوی شکل گرفت. در آغاز، شمار زیادی از رهبران و اعضای این سازمان را افراد مسلمان، متدیّن و تحصیل‌کرده تشکیل می‌دادند. آنان هویت خود را در پیروی از امام حسین (ع) تعریف می‌کردند و برخی از آنان توسط حکومت پهلوی اعدام شدند.

با این حال، گروهی از رهبران سازمان مجاهدین خلق، گرفتار انحرافات عقیدتی بودند و با گذشت زمان، کج‌روی‌ها در میان آنان بیش از پیش نمایان شد. به‌گونه‌ای که شعارهای انقلابی خود را یکی پس از دیگری زیر پا گذاشتند.

سازمان مجاهدین خلق (منافقین)، خود را نجات دهنده خلق (مردم) می‌خوانَد، اما آنان در دهه ۶۰، با انجام عملیات‌های تروریستی، هزاران تن از مردم ایران را به شهادت رساندند.

آنان خود را ملی‌گرا می‌خوانَند، اما در دوران دفاع مقدس، به ارتش صدّام پیوستند، در قرارگاه اشرف ساکن شده؛ در نقش متحد رژیم بعث، به جاسوسی علیه ایران پرداختند. آنان در ۱۳۶۷ با پشتیبانی صدّام به ایران حمله کردند، اما در تنگه مرصاد شکست خوردند.

سازمان مجاهدین خلق که در گذشته، شعار مبارزه علیه اَمپریالیزم سر می‌داد، امروز در خدمت همان نظام‌های امپریالیستی قرار گرفته؛ با نهادهای امنیتی و اطلاعاتی آمریکا و انگلیس، همکاری و در پی تشدید تحریم‌ها علیه ایران است.

به راستی، آیا سازمان مجاهدین خلق، ادامه‌دهنده راه کوروش است؟