پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ مسیحیان تبشیری همیشه سعی می‌کنند چهره‌ای به دور از خشونت از عیسی مسیح (به روابت اناجیل) نشان دهند و بزرگان دیگر ادیان را حامی خشونت.
اما در بین بین ناآگاهانه یا عامدانه مثلی را که مسیح برای بازگشت مجدد خود می‌زند و کسانی که حکومت آخرالزمانی او را قبول نمی‌کنند گردن می‌زند، نادیده می‌گیرند.
در لوقا 19 : 27 مسیح خودش را اربابی می‌داند که چند روزی از غلامان خویش جداست و ماموریت‌هایی به آنها محول می‌کند، در نهایت دستور می‌دهد کسانی که حکومت او را قبول نمی‌کنند را گردن بزند. گرچه ترجمه‌ قدیم سعی در تلطیف این دستور یعنی بریدن سر می‌کند و آن را "کشتن" ترجمه کرده اما ترجمه‌های فارسی دیگر مانند تفسیری، دری و مژده همان "بریدن سر" ترجمه کرده‌اند:
"و اما آن دشمنان من که نمی خواستند بر آنها حکومت نمایم، ایشان را اینجا بیآورید و در حضور من گردن بزنید." (ترجمه دری)
"و اما مخالفینی که نمی‌خواستند بر آنان حکومت کنم، ایشان را اکنون به اینجا بیاورید و در حضور من، گردن بزنید." (ترجمه تفسیری)
"و امّا آن دشمنان من که نمی‌خواستند بر آنان حکومت نمایم، ایشان را اینجا بیاورید و در حضور من گردن بزنید." (ترجمه مژده)
ترجمه عربی هم لفظ ذبح را اورده که معنی سربریدن است: «اما اعدائی اولئک الذین لم یریدوا ان املک علیهم فأتوا بهم الى هنا واذبحوهم قدامی.»
 ترجمه  AMERICAN STANDARD VERSION هم لفظ " slay" را آورده که معنی ذبح کردن می‌دهد:
 But these mine enemies, that would not that I should reign over them, bring hither, and slay them before me"."