اسلام
عزاداری محرم فرصت مناسبی است، برای تبیين اهداف عالی قیام حضرت سيد الشهداء (ع) مانند: حيات مجدد اسلام و احيای سنت؛ حفظ مکتب و شريعت؛ تحکيم باورهای دينی مردم با آشنا شدن با معارف دينی؛ پيوند عميق عاطفی ميان امت والگوهای راستين؛ اعلام وفاداری نسبت به مظلوم و مخالفت با ظالم.
عزاداری محرم، مستحب موکد، برگرفته از عرف رایج و یک ذکر عمومی است، و آنان که از این نهضت دور شده‌اند را نزدیک می‌کند. لذا عزاداری عمومی پس از پایان دهه به اتمام می‌رسد، اما یاد امام حسین (علیه السلام)، حرکت، جهاد و خط او فراموش نمی‌شود.
خرافات بر سه اصل «بی‌بنیادی»، «باطل بودن» و «خوش‌آمد مخاطب» استوار است. «حسین اللّهی» و «زینب اللّهی» شدن و از این رهگذر خود را مقدس جلوه دادن، نوعی خرافه و غلو است.
پیامبر اکرم فرمود: «ان الله یغضب لغضبک و یرضی لرضاک.»
ای فاطمه خدا با غضب تو غضبناک می‌شود و با رضای تو راضی و خشنود می‌شود.
(میزان الاعتدال، ذهبی، داراحیاء الکتب العربی، قاهره، (1963م)، تحقیق علی محمد بجاوی، ذیل نام عبدالله بن محمد بن سالم، ج2 ص492)