از جمله فضائل منحصر به‌فرد مولا علی علیه‌السلام، ماجرای حدیث رایت (پرچم) است؛ بعد از آنکه ابوبکر و عمر در جنگ خیبر، کاری از پیش نبردند، پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: «همانا فردا این پرچم را به مردی خواهم داد که خدا و رسولش را دوست دارد و خدا و رسولش هم او را دوست دارند. خدا خیبر را به دست او می‌‎گشاید. او هرگز نمی‌‎گریزد.

نظریه عدالت صحابه، یکی از نظریات چالش برانگیز است. این سخن به قدری با تناقضات همراه است که کار را بر برادران اهل سنت، دشوار کرده است. از طرفی نمی‌خواهند از این باور اشتباه دست بردارند که همه صحابه عادل نیستند و از طرفی، مصادیق فراوانی وجود دارد که صحابه، خطاهای بسیار بزرگ و جبران ناپذیری انجام دادند و هرگز کارشان قابل توجیه شدن نیست.

حادثه دلخراش کربلا یک لکه تاریک در تاریخ اسلام است که دل هر انسان آزاده را به درد می‌آورد. آنچه که این حادثه را تلخ‌تر می‌کند این است، کسانی در این نبرد در مقابل امام ایستادند که حضرت را به خوبی می‌شناختند و می‌دانستند که او فرزند رسول خدا بود و زشت‌تر اینکه برخی از قاتلان، از صحابه بودند و بارها امام حسین را در کنار پیامبر دیده بودند.

از انسان‌های ممتاز که در زمان پیامبر اکرم (ص) زندگی می‌کردند، صحابه هستند. صحابه در نزد مسلمانِ شیعه وسنی، مورد قبول و احترام هستند. بنابراین توهین به صحابه جایز نیست. اما در این که صحابی چه کسانی هستند، اختلاف وجود دارد، برخی هر فردی که در زمان پیامبر بوده را صحابی دانسته و برخی دیگر پیروی از پیامبر را شرط می‌دانند.

اهل سنت قاعده ای دارند به نام «عدالت صحابه» با توجه به این قاعده سخنان صحابه را می پذیرند و قول و سخنانشان را حجت می دانند. این درحالی است که ابوبکر نیز این قاعده را نپذیرفت!

در مورد عدالت صحابه بین علمای اهل سنت اختلاف وجود دارد: جمهور اهل سنت، اعتقاد به عدالت صحابه دارند و گروهی از آنان تفصیل‌هایی قائل شده‌اند؛ از دیدگاه شیعه عدالت صحابه، همانند غیر صحابه است و به نظر آنان صرف مصاحبت با پیامبر در ثبوت عدالتشان کفایت نمی‌کند و باید احوالشان مورد بررسی قرار گیرد.