ابوالفرج اصفهانی از ابوالبختری روایت می‌کند که وقتی خبر شهادت امیرالمومنین (علیه‌السلام) را به گوش عائشه رساندند وی شادمان گشته و سجده شکر به جای‌ آورد. این حدیث از احادیث صحیحی است که می‌توان اوج اختلاف میان عائشه با امیرالمومنین (علیه‌السلام) را در رفتار عائشه پس از شنیدن خبر شهادت حضرت مشاهده کرد. 

شروع نهضت و قیام امام حسین (ع) در ماه رجب بود؛ علت قیام ایشان نامه مردم کوفه نبود، بلکه نهی از منکر در مقابل حاکم ظالم و عدم بیعت با او بود. پس از این‌که نامه یزید به والی مدینه جهت بیعت از امام حسین به ایشان ابلاغ شد، امام همراه عده‌ای از بنی‌هاشم شبانه، از مدینه به سمت مکه حرکت کرده و نهضت و قیام خود را علیه یزید آغاز نمود.

علامه حلی (علیه الرحمة) در کتاب «منهاج الکرامة»، یکی از فضائل امام موسی کاظم (علیه السلام) را توبه بشر حافی به دست حضرت، برمی‌شمرد، ولی ابن تیمیه که کتاب «منهاج السنة» را در رد کتاب «منهاج الکرامة»ِ نگاشته است، با جهل و ناآگاهی تمام از تاریخ، به انکار این واقعیت می‌پردازد و آن را از اکاذیب علامه حلی می‌داند.

ابن عبدالوهاب پس از روایت جعلی «الصحابه کلهم عدول.» می‌نویسد: «از پیامبر احادیثی به تواتر رسیده و راویان کسانی هستند که محال است بر کذب و دروغ، هم‌دستی کنند.» جواب: عدالت صحابه به طور مطلق منتفی است، به‌خاطر این‌که برخی عادلند و بعضی عادل نیستند و عده‌ای مرتد و جماعتی منافق و این سخنی نیست که شیعه آن را جعل کرده باشد، بلکه پیامبر اکرم به آن خبر داده و خداوند آیاتی در این زمینه نازل فرموده است.

وهابیت همواره شعار پیروی از سنت رسول اکرم (ص) را سر می دهند و معتقدند که تنها مسلمانان واقعی پیروان وهابیتند . ایشان دیگر مسلمانان را مشرک یا غیر مسلمان معرفی می کنند حال آن که با مراجعه به کتب تاریخی و فقهی ایشان ثابت می شود که حقا و انصافا یکی از شاخصه های مهم این فرقه ، مخالفت با سنت های پیامبر اکرم است.

شیعه با توجه به روایاتی که در این زمینه از معصومین (علیهم السلام) در اختیار دارد، معتقد به استشفاء به واسطه تربت سید الشهداء (علیه السلام) نیز هست و آن را امری مسلّم می‌داند و خوشبختانه نمونه‌ای از این دسته روایات در کتب اهل سنّت و مورد قبول وهابیت نیز وجود دارد که برای در جریان قرار گرفتن عامه‌ مسلمین و حتی افراد عادی سنّی مذهب و کسانی..