بنایی که امروز به عنوان مقبره کوروش شناخته می‌شود، در قرن 6 هجری توسط اتابکان فارس، به عنوان مسجد قرار داده شده؛ حول آن حائلی نصب شد. درون این بنا هم کتیبه‌های قرآنی و محرابی قرار دارد. متأسفانه امروز، بُعد اسلامیِ این بنا، کمتر مورد توجه قرار گرفته است. علاوه بر اینکه افراد جُنُب و حائض، به راحتی به حریم مسجد وارد می‌شوند. بر وزارت میراث فرهنگی لازم است که در حفظ حریم مسجد کوشش بیشتری کند.

کی‌کاووس (پادشاه ایران) به یارانش فرمان داد که به مازندران بتازند و تمام مردم آن، از پیر و جوان را قتل عام و همه‌ی آبادی‌ها را به آتش بکشند. سربازان کی‌کاووس به مازندران تاخته؛ آبادی‌ها را غارت و شهر را ویران کردند و مردمان را کشتند. حتی به زنان و کودکان نیز رحم نکردند و همه را از دم تیغ گذراندند.

شهید سید مرتضی آوینی می‌نویسند این کسانی که دم از عظمت هخامنشیان می‌زنند، هدفشان اعتلای ایران نیست. بلکه سرسپرده ابلیس اکبر (امریکا) هستند و منظورشان از تمجید هخامنشیان، گریز از اسلام و تقابل با ولایت فقیه است.

کوروش به یهودیان احترام می‌گذاشت تا بتواند از ثروت و نفوذ آنان سوء استفاده کند (چون مؤسسات مالی بزرگ بابِل، از قبیل اَگیبی و مورشو که بسیار صاحب نفوذ و قدرتمند بودند، همگی یهودی بودند) اما کوروش وقتی که به خلوت می‌رفت، آن کار دیگر می‌کرد و از یهودیان بد می‌گفت و نسبت به آنان ابراز تنفر می‌کرد. وقتی کمبوجیه (پسر کوروش) به حکومت رسید، به یهودیان گفت: در نوشته‌های پدرم (کوروش) دیدم که شما یهودیان مردمی شرور، بی‌وفا و خیانتکار هستید.

محرّم که می‌آید یک عده می‌گویند: «چرانذری میدهید؟ پولش را بدهید به فقرا»! اربعین میگویند «چرا می‌روید کربلا؟ پولش را بدهید فقرا»! اما چهارشنبه سوری پارسال، 500 میلیارد تومان هزینه ترقه و آتش و نارنجک و خسارت ناشی از حوادث شد. اما هیچ کس از روشنفکرنماها به یاد فقرا نیفتادند!

چهارشنبه سوری از آن دست جشن‌هایی است که به راستی نه به درد دنیای ما می‌خورد و نه به کار آخرتِ ما می‌آید. بیاییم از دوستان و آشنایان دعوت کنیم که پولِ تجهیزاتِ این مردم‌آزاری‌‌ها و خودکشی‌ها را به نیازمندان دهیم.