مباحث تاریخی
علی (علیه السلام) یک شخصیت ویژه و بی بدیل داشت، لذا مطرح کردن سن و دوره جوانی برای وی به منزله بی‌توجهی به تمام روایات پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در وصف فضائل حضرت علی است که آن روایات متواتر در شأن حضرت علی (علیه السلام) دلیل بر شایستگی هر منصب و مقامی می باشد.
بسیاری از عالمان اهل سنت (مورخین و نسب‌شناسان و متکلمین) اذعان نمودند که امام حسن عسکری دارای فرزندی به نام محمد بوده که شیعه به منتظر و مهدی موعود بودنِ وی معتقدند. اما برخی مهدی ستیزان مانند ابن حزم اندلسی اموی که دشمنی او با اهل بیت در کتابهایش آشکار است، بی هیچ سند و مدرکی، می‌گوید حسن عسکری بی فرزند و عقیم بوده است.
اینکه بسیاری از عالمان اهل سنت، فرزند داشتن امام حسن عسکری و تولد حضرت محمد بن الحسن المهدی را گزارش و تصدیق نموده‌اند، دلیل آشکار و بارزی است بر دروغگویی و رد نظریه ابن حزم اندلسی اموی، که حضرت امام حسن عسکری (علیه السلام) را عقیم دانسته و فرزند ایشان به نام محمد بن الحسن المهدی را انکار کرده است.
در روایات شیعی طولانی بودن عمر امام زمان (علیه السلام) را، به عمر انبیایی مثل نوح و خضر و الیاس و عیسی مثال زده‌اند. اما برخی از مغرضان بر این روایات شیعه ایراد گرفته‌اند که؛ شیعه مدعی است که امام عصرش بیش از یازده قرن است که حاکم شرع است و قیم قرآن است و هدایت بشر جز از طریق او میسور نخواهد بود ... و آنچه مردم در دین و دنیا به آن نیاز دارند...
در نهج‌البلاغه دربارۀ شخص پیغمبر اکرم ( صلی الله علیه و آله و سلم) و هدف بعثت ایشان مطالبی آمده، که بر اساس آن پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) مبعوث شد تا مردم را از جهل و ضلالت نجات دهد و معرفت صحیح به آنها ارزانی دارد، و از آن‌سو، آنان را به پرستش و اطاعت خدا تشویق کند. خداشناسی و خداپرستی، رمز سعادت انسان است...
این ایام مصادف با رحلت بزرگ حامی دین مبین اسلام، حضرت ابوطالب (علیه السلام) است. ایشان فرزند عبدالمطلب است و 35 سال قبل از تولد رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) به دنیا آمدند. نام مادر گرامیش فاطمه بنت عمرو بن عائذ بود. نام او عبدمناف به معنای بنده عالی و بلند مرتبه است. او به مدت چهل و دو سال سرپرستی پیامبر را برعهده داشت.
همیشه مغرضین در صددند تا با اتهامات واهی دشمنی خود را با پیامبر و اهل بیت و منتسبینشان آشکار کنند، لذا به اشخاص جلیل القدری مانند حضرت ابوطالب، (عموی پیامبر که جانانه از پیامبر دفاع کرد و چنان سدی درمقابل دشمنان پیامبر بود که تا زنده بود خاطر پیامبر آسوده بود) اتهام مشرک بودن می‌زنند و ماهیت خبیث خود را آشکار می‌کنند.
روایت نبوی در مدح عمار که «وای بر عمار! گروهی طغیان‌گر او را می‌کشند، در حالی‌که عمار آنها را به بهشت می‌خواند و آنها او را به سوی آتش جهنم می‌خوانند»، روایتی مسلّم و غیر قابل تشکیک است و فرجام عمار و قاتلین ایشان را روشن می‌سازد.
دکتر«سلیمان کتّانی» دانشمند مسیحی، در مورد سایر امامان معصوم(علیهم السلام) نیز تالیفاتی دارد وی در مورد بيشتر امامان شيعه آثاری را با نثری اديبانه به رشته تحرير در آورد و بارها کتاب‌هايش تجدید چاپ شدند.
یک مسیحی درک می‌کند و این‌جور ملازم نهج‌البلاغه می‌شود. آن وقت ما مسلمانان چقدر با این کتاب مأنوسیم؟ شیعه و سنی که عاشق اهل بیت هستیم و محبت حضرت علی را بدل داریم چقدر آشناهستیم با این کتاب. علمای اهل سنت چقدر روی این کتاب نهج البلاغه کار ومعرفی کردند.
علی‌رغم روایات متواتر در ولادت امیرالمؤمنین در کعبه و نفی این فضیلت از سایرین، برخی علما و مورخین اصرار دارند مولود کعبه را حکیم بن حزام معرفی کنند، و خلاف آن را فقط به شیعه نسبت دادهاند. برخی نیز هر دو را مولود کعبه دانسته‌اند! که این نظر قطعا نادرست است، زیرا راویان و علمای زیادی تاکید کرده‌اند که تنها علی (علیه‌السلام)...
بنابر آنچه که درکتب تاریخ، از منابع فریقین آمده است، ولادت حضرت علی (علیه السلام) در سيزدهم رجب، سی سال بعد از عام الفيل در درون خانه كعبه روی داده است. این موضوع از مسلمات تاریخی است. ماجرای تولد حضرت علی در کعبه، مورد اتفاق است و حتی بنا بر نقل برخی از بزرگان اهل‌سنت، روایات مربوطه به حد تواتر رسیده است.
یکی از مسائلی که امروزه زیاد مورد سؤال واقع شده است، مسئله شکاف دیوار خانه کعبه در مقابل فاطمة بنت اسد مادر امام علی (علیه السلام) است. قراین زیادی بر صدق این ماجرا دلالت دارند که عبارت است از: وجود روایات متعددی که شکاف کعبه را نقل نموده‌اند و با اسناد مختلف، بطوریکه در ضمره احادیث مستفیض قرار گرفته است. این اسناد عبارتند از: سفیان بن عیینة از زهری از عایشه ، ابو داود...
«اثبات ولادت امیرالمؤمنین در خانه کعبه با استناد به سخنان خود آن حضرت» جوابی است به بعضی که اشکال کرده‌اند: «اگر ولادت حضرت علی در کعبه و خانه خدا صحیح است، پس چرا آن حضرت در سخنان خود به این امر استناد و اشارهای نکردهاند؟» واین فضیلت مختص به خود آن حضرت است و هرگز احدی با آن حضرت شریک نيست.