مباحث تاریخی
اینکه بسیاری از عالمان اهل سنت، فرزند داشتن امام حسن عسکری و تولد حضرت محمد بن الحسن المهدی را گزارش و تصدیق نمودهاند، دلیل آشکار و بارزی است بر دروغگویی و رد نظریه ابن حزم اندلسی اموی، که حضرت امام حسن عسکری (علیه السلام) را عقیم دانسته و فرزند ایشان به نام محمد بن الحسن المهدی را انکار کرده است.
امام سجاد چهارمین پیشوای شیعیان، بعد از شهادت پدرشان و جوّ خفقان آن زمان که زمامداران ستمگر آشکارا به احکام اسلام دهن کجی می‌کردند و جامعه را چنان به فساد آلوده کرده بودند که قیام و اصلاح ناممکن شده بود، از این‌رو برای انجام رسالت خود که هدایت و تربیت انسان‌ها بوده است، با توسل به شیوه دعا و نیایش از مکتب غنی تشیع علوی پاسداری کردند.
زمانی که خبر مردن معاویه انتشار یافت همه منتظر بودند که سرنوست حکومت به کجا می رسد. مردم بعد از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) شاهد خلاف ها و ظلم های متعددی بودند. وظیفه امام علیه اسلام این بود که مردم را نسبت به چهره فاسد و ظالم یزید آگاه کنند.
لعن ونفرین شیعیان ریشه در سیره اهل‌بیت پیامبر دارد. اگر اهل‌سنت این روش را نقصی برای شیعیان می‌دانند در حقیقت بر اهل‌بیت ایراد وارد نمودهاند. یکی از شخصیتهای مورد قبول اهل‌سنت امام حسین است که آنان وی را بنا به فرموده پیامبر گرامی اسلام سید جوانان اهل بهشت می‌دانند. لعن و نفرین دشمنان نمونه‌ای از سیره زندگی این امام است.
حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای رهبرانقلاب هدف از بعثت در قلمرو فردى را تحول درونى انسان و در قلمرو اجتماعى، عدالت اجتماعى می‌دانند. ایشان مبعث را بزرگ‌ترین و عزیزترین روز تاریخ می‌دانند و می‌فرمایند: مبعث، ریشه سعادت بشر و تاریخ و سرچشمه خیرات تا ابدالآباد است. فرمایشات ایشان درخصوص روز مبعث در ادامه از نظر می‌گذرد.
بر حسب آنچه ما می‌فهمیم، بخشی از بیانات حضرت امیر (علیه السّلام) ناظر به این است که چون هدف خدای متعال از آفرینش انسان، این بود که موجودی با اختیار و انتخاب خود، راه سعادت و شقاوتش را انتخاب کند و این انتخاب، به آگاهی‌هایی احتیاج دارد که یا به طور کلی از دسترس ادراکات افراد عادی دور است، یا غالبا از آن غفلت می‌شود؛ برای اینکه این هدف تأمین شود، یعنی انسان بتواند راه سعادت خودش را بشناسد...
این ایام مصادف با رحلت بزرگ حامی دین مبین اسلام، حضرت ابوطالب (علیه السلام) است. ایشان فرزند عبدالمطلب است و 35 سال قبل از تولد رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) به دنیا آمدند. نام مادر گرامیش فاطمه بنت عمرو بن عائذ بود. نام او عبدمناف به معنای بنده عالی و بلند مرتبه است. او به مدت چهل و دو سال سرپرستی پیامبر را برعهده داشت.
با توجه به عناد و دشمنی که از جانب وهابیت، با اهل بیت و خصوصا امیرالمومنین (علیه السلام) وجود دارد، همواره سعی در تخریب شخصیت ایشان و حتی نسب ایشان دارند به گونه ای که مثلا با ایجاد شبهه نسبت به قبول اسلام و یا عدم آن از ناحیه ابوطالب، در مسلمان بودن او تشکیک وارد کرده و با کنایه از این موضوع، شیعیان را از رفتن به زیارت قبر ایشان بر حذر می‌دارند.
علیرغم روایات متواتر در ولادت امام علی (علیه السلام) در کعبه و نفی این فضیلت از سایرین، برخی علمای و مورخین اصرار داشتهاند مولود کعبه را حکیم بن حزام معرفی کنند، و خلاف آن فقط به شیعه نسبت دادهاند. برخی نیز همچون حلبی و دیاربکری هر دو را مولود کعبه دانستهاند! اما این نظر قطعا نادرست است زیرا راویان و علمای زیادی تاکید نمودهاند که تنها علی (علیه السلام)...
«اثبات ولادت آن حضرت در خانه کعبه با استناد به سخنان خود آن حضرت» تا جوابی باشد به بعضی از کسانی که اشکال کرده اند: «اگر ولادت حضرت علی علیه السلام در کعبه و خانه خدا صحیح می‌باشد، پس چرا آن حضرت در سخنان خود به این امر استناد و اشارهای نکردهاند؟» واین فضیلت مختص به خود آن حضرت است. و هرگز احدی با آن حضرت شریک نيست.
از جمله شرایط متکلمان برای امامت امام، این است که باید افضل اهل زمانش باشد. خداوند متعال می‌فرماید: « أفمن یهدی إلی الحقّ أحقّ أن یتبع أمّن لا یهدّی إلّا أن یهدی فما لکم کیف تحکمون »؛ [ یونس / 35 ] « آیا آنکه خلق را به راه حقّ رهبری می‌کند سزاوارتر به پیروی است یا آنکه نمی‌کند مگر آنکه خود هدایت شود.
یکی از مسائلی که امروزه زیاد مورد سؤال واقع شده است، مسئله شکاف دیوار خانه کعبه در مقابل فاطمة بنت اسد مادر امام علی (علیه السلام) است. قراین زیادی بر صدق این ماجرا دلالت دارند که عبارت است از: وجود روایات متعددی که شکاف کعبه را نقل نمودهاند و با اسناد مختلف، بطوریکه در ضمره احادیث مستفیض قرار گرفته است. این اسناد عبارتند از: سفیان بن عیینة از زهری از عایشه ، ابو داود...
اسلام در مواجهه با آئین و سنن ملل دیگر، برخوردی دوگانه داشته است. با آن رسومی که آنها را مخالف با مبانی دینی خود یافته است برخورد سلبی کرده و با سنن و رسومی که مخالف با بینش اسلام نبوده برخورد اثباتی داشته است به‌گونه‌ای که یا خود همان سنن را و یا اصلاح شده‌ی آنها را امضاء نموده و جزء، آداب و احکام دینی خود قرار داده است.
روز غدیر در سال دهم هجری قمری، به لحاظ زمانی، مقارن با عید نوروز اتفاق افتاده است؛ یعنی در این روز، امیرالمومنین(ع) از جانب خدا و رسولش به خلافت و امامت و ولایت منصوب گشت که بدین جهت نوروز در نزد ائمه اطهار و شیعیانشان، مورد تعظیم واقع شده و تقدسی خاصی یافته است و به عنوان یکی از اعیاد اسلامی مورد توجه قرار گرفته است.