مباحث کلامی

کتاب «امامت و ولایت، روح دیانت» به قلم آیت الله حسینی قزوینی در هفت بخش تهیه و تنظیم شده است. نویسنده در این کتاب، با نقد عقاید اهل سنت، به بررسی نحوه انتخاب خلفای سه گانه پرداخته است. بررسی واقعهی غدیر خم و روایات آن در منابع اهل سنت، مهمترین بخش در این کتاب به حساب می آید و نیز با جمع آوری احادیث و روایات مختلف از منابع اهل سنت، به اثبات خلافت امیرالمؤمنین (علیهالسلام) پرداخته شده است.

ابن صباغ مالکی میگوید: «برخی اهل علم گفتهاند کاظم، آن امام بزرگ منزلت است، که یگانه حجت و بزرگ بود. شب را به قیام و روز را به روزه سپری میکرد. به او کاظم گفتند، چون بسیار بردبار و برخطاکاران اهل گذشت بود. در نزد اهل عراق معروف به باب حوائج الی الله است. زیرا نیاز و درخواست نیازمندان را برآورده میسازد.»

مناظره دکتر و شیخ، خاطرات دکتر شجاعی فرد است که در سفرهای خود به مکه و مدینه و صحبتهای او با علمای اهل سنت و وهابیت به تحریر درآمده است. او با هدف روشنسازی مبانی اعتقادی شیعیان و آشنایی اهل سنت با عقاید شیعه، به مقایسه میان عقاید اهل سنت با شیعیان و تبیین نواقص اعتقادی اهل سنت میپردازد. روان بودن کتاب و ساده نویسی آن از مهمترین ویژگیهای این کتاب است.

وهابیت در راستای مخالفت با مبانی شیعه، کلیپی درست کرده است مبنی بر اثبات افسانه بودن شهادت حضرت زهرا (س) با بیان هفت شبهه؛ هفت پاسخ به این هفت شبهه ارائه شده و جواب تک تک شبهات این کلیپ آمده است.

امامت و خلافت، امری آسمانی است که به وسیلهی پروردگار عالم انتخاب میشود. از منظر علمای اهل سنت، خلیفه به وسیله مردم اتخاب میشود و این امر، یکی از مهمترین مباحث بین شیعه و اهل سنت است.

امام، به معنای ریاست عام در امور دینی و دنیایی است و این ریاست فراگیر به منزله جانشینی رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) به حساب میآید. اما چگونه ممکن است این مقام بلندمرتبه بدون نصب از جانب خدا باشد؟!

تاریخ گواهی میدهد، دوران کوتاه خلافت امیرالمؤمنین علی (علیهالسلام)، برکات زیادی برای مسلمانان داشت. انتخاب استانداران متدین و حاکمان عادل برای مناطق مختلف در سرزمین اسلامی، از جمله برکات حکومت کوتاه حضرت علی (عیلهالسلام) است.

بعد از شهادت نبی مکرم اسلام (صلیاللهعلیهوآله)، ابوبکر و عمر بن خطاب با سوزاندن احادیث نبوی و هر آنچه که از رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) نقل شده بود، ضربه سهمگینی بر پیکره اسلام وارد کردند. این عمل سبب شد تا به امروز گمراهی و دوگانگی در جامعه اسلامی و در میان مسلمانان دیده شود.

آنچه انسان را به تعجب وا میدارد، کلام ابنکثیر دمشقی در باب تعریف صحابه است. او مینویسد: «صحابه کسی است که پیامبر را در حالیکه مسلمان است، ببیند، اگرچه مصاحبت او طولانی نشود و از او نیز روایت نقل نکرده باشد؛ این قول جمهور علمای سلف و خلف است.»

آیه تطهیر یکی از آیاتی است که دلالت بر عصمت اهل بیت دارد و این آیه فقط اهل بیت (ائمه) را شامل میشود، ولی وهابیت ادعا میکنند که این آیه، زنان پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) را هم شامل میشود؛ در حالیکه سیاق آیات و تصریح پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) در روایات متعدد، دلالت دارد که این آیه فقط اهل بیت (علیهمالسلام) را شامل است.

خداوند متعال در آیه تطهیر، و پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآله) در موارد متعدد، ازجمله حدیث ثقلین، اهل بیت (علیهمالسلام) را از هر گناه و خطایی معصوم دانستهاند؛ آنان تا روز قیامت کنار قرآن قرار دارند و آن دو هرگز جدا نمیشوند که نشان از این است که اهل بیت (علیهمالسلام) همچون قرآن کریم از هر خطا و اشتباهی مصون هستند.

ماتریدیه یکی از مکاتب کلامی اهلسنت است که شان نزول آیه مباهله را درباره اهلبیت نمیپذیرد، این در حالی است که بزرگان اهلسنت به این امر اعتراف کرده و آیه مباهله را به پنج تن آل عبا اختصاص دادهاند.

زندگی امام باقر(علیه السلام)، آیینه تمام نمای زندگی انسانهای کامل و متعالی است که جامعیت او در اخلاق، فضائل، علوم، معنویات، روابط اجتماعی، سیاسی و... در روزگار خودش بزرگترین تأثیر علمی و عملی را برای جامعه مسلمان زمان خود پایهریزی کرد، لذا محققان و مورخان تاریخ بر این باورند که امام باقر(علیه السلام) در حقیقت یکی از بنیانگذاران دانش علوم بیپایان الهی اهلبیت هستند...

کتاب «احیاء المقبور من ادله استحباب بناء المساجد و القباب علی القبور» از جمله آثاری است که نویسنده سنی مذهب آن، ادله متعددی در جهت اثبات مشروعیت بناء بر قبور، اقامه کرده است، که اثری مفید در جهت رد نظریه وهابیون در مسئله بناء بر قبور است.