رهیافتگان
حسن بصری و رابعه عدویه از بزرگان صوفیه قرون اول و دوم هستند. رابعه عدویه روزی در پاسخ به حسن بصری او را عاری از اخلاص دانسته و به او آنچنان می‌نمایاند که آنچه که می‌گویی با آنچه که هستی، متفاوت است و حرف و عمل تو با هم یکسان نیست.
از علمایی که صوفیه سعی دارند ایشان را به خود منسوب کنند، ملا محسن فیض کاشانی است. هرچند ایشان در ابتدا متمایل به منش صوفی‌گری بودند، اما بعدا از این شیوه سلوکی برائت جسته و خود را مقلد قرآن و حدیث و اهل بیت(علیهم السلام) معرفی کرده است.
نحله‌های منحرف از جمله فرقه‌ی ضاله‌ی تصوف، با درک این خواسته و ضرورت آن و نیز تمایل انسان، با هدف و انگیزههای مختلف که همگی منافع ایشان را تأمین می‌کنند؛ جنس بدلی عرفان را ارائه کرده‌اند و تشنگان معرفت و شناخت را به سوی سراب‌های پوچ می‌کشانند.
مهمترین خواص صوفیه گنابادیه کیوان قزوینی است که وی به اجماع تمامی بزرگان تصوف محرم راز اقطاب و بزرگان گنابادیه بود! وی بعد از مدتی پی به انحراف شدید آنها برد و از این فرقه جدا شد و بر ضد آنها تبلیغ کرد.