اخبار اهل سنت
عبدالحمید با اقدامات حکومت در راستای تأمین امنیت مخالفت کرده و دلیلش این بود که پیامبر(ص)، هیچ کاری را پلیسی انجام نداد و بسیار مهربان و بخشنده بود؛ اما در نقد کلامش باید گفت: با وجود مهربانی پیامبر(ص)، اقدامات پلیسی و اطلاعاتی در حکومت حضرت وجود داشت؛ یکی از آن اقدامات، دستگیری زن جاسوسی بود که برای مشرکین مکه خبر می‌برد.
عبدالحمید با طعنه به نظام می‌گوید، حکومت می‌خواهد مشکل جریان جمعه سال گذشته زاهدان حل شود، ولی از راه آن وارد نمی‌شود؛ در پاسخ باید گفت، تلاش نظام، راه حل اسلامی آن است و خون‌خواهی عبدالحمید از جهل یا لجاجت اوست. طبق قانون اسلام، برای عاملان این جریان، حکم قصاص جاری نخواهد شد و نهایتاً دیه آنان از بیت‌المال پرداخت می‌گردد.
عبدالحمید با طعنه به نظام می‌گوید حکومت می‌خواهد مشکل جریان جمعه سال گذشته زاهدان حل شود ولی از راه آن وارد نمی‌شود؛ در پاسخ وی می‌توان گفت که او هم در انتخاب مذهب، به این سفارش عمل نکرده و کلام رسول خدا(ص) که من شهر علم هستم و علی(ع) درب آن است را کنار گذاشته است.
در سالگرد مهسا امینی، عبدالحمید گفت که حکومت در برگزاری مراسم سالگرد، مشکل ایجاد کرده است و این مسئله، آزاردهنده است. در پاسخ به این اظهارات می‌گوییم که سالگرد گرفتن برای اهل‌سنت، طبق مبنای فقهی آنان ممنوع است و این سخنان عبدالحمید نیز در راستای مخالفتش با نظام اسلامی و همراهی با دشمنان اسلام و انقلاب بوده و دغدغه دینی و همراهی با مظلومین، در آن لحاظ نشده است.
عبدالحمید در آستانه سالگرد اغتشاش سال گذشته، نظام را به ظلم کردن متهم کرد و مدعی شده است حکومت‌های صدر اسلام، غیر از این عمل می‌کردند؛ وی با مطالعه تاریخ حکومت پیامبر(ص) و امیرالمؤمنین(ع) متوجه خواهد شد که امنیت، اهمیت بسیاری نزد آنان داشته و به گونه‌ای شدیدتر با اغتشاشگران برخورد می‌شد.
عبدالحمید می‌گوید حاکم باید مانند حکومت خلفا به رضایت مردم توجه کند؛ اما در تاریخ خلفا جریاناتی بر خلاف گفته وی وجود دارد؛ جریان سقیفه و بیعت گرفتن پس از آن با فشار قبیله بنی‌اسلم و هجوم به قبیله بنی یربوع، به علت بیعت نکردن با خلیفه و زکات ندادن، بر خلاف شرع و رضایت مسلمانان واقع شد و حکومت خلفا را مستقر کرد.
عبدالحمید دولت جدید را متهم کرده است که هیچ وعده انتخاباتی را عمل نکرده و بیش از 11 ماه است که عَلَم مخالفت با این دولت را به دست گرفته است؛ در حالی که اخبار حاکی از تلاش مضاعف این دولت نسبت به مسئولین دهه قبل بوده و توفیق آنها در خدمت رسانی به مردم، اصلاح مدیریت و همت جهت حل مشکلات ملت به طور ملموس مشاهده می‌شود.
عبدالحمید در مخالفتش با سیاست‌های حکومت اسلامی، با سخنانی عوام‌فریبانه، هزینه کردن دولت در مراسم اربعین را غیرمنصفانه خواند. در حالی‌که این هزینه‌ها به بهانه این مراسم، برای جمعیت قابل توجهی از مردم همین مملکت صَرف شده و برای صادرات و واردات در آینده نیز قابل استفاده است. اگر بخواهند این هزینه را بین مردم تقسیم کنند، می‌توانند ماهانه کمتر از 4 هزار تومان یارانه‌ها را افزایش دهند.
عبدالحمید مخالفت شدید خود را نسبت به توجه دادن مسئولین به بحران فرزندآوری نشان داد و گفت تا جیب ایرانی‌ها خالی باشند، چنین خواسته‌ای از آنان نداشته باشید؛ اما این سخن، مخالف آیات قرآن و روایات اسلامی است که به طور مطلق به این امر سفارش کرده‌اند! البته موضع و سفارش عبدالحمید نسبت به فرزندآوری اهل‌سنت، خلاف این دیدگاهش است و در آن، مسئله فقر را مانع فرزندآوری نمی‌داند.
عبدالحمید با ذکر محاسن آمریکا و اسرائیل، ایران را تخطئه می‌کند و می‌گوید اگر دوباره اعتراضی صورت گرفت، سرکوبشان نکنید، سرکوب ملت کار درستی نیست. در رد این سخن می‌توان گفت که حکومت اسلامی در صدر اسلام نیز با چنین هرج‌ومرج‌هایی مقابله می‌کرد و جنگ‌های رَدّه (با مرتدها) با این ادعا بود و جمل و صفین نیز در مقابل شورشیان شکل گرفت.
عبدالحمید با یک قاعده شرعی به روسیه خرده گرفته و کم کردن حقابه خزر از رود ولگا را ممنوع دانسته است. این در حالیست که کشورهای به ظاهر اسلامی افغانستان و ترکیه، همین کار را با ضرر رساندن بیشتر به مسلمانان انجام داده‌اند، ولی یا به آنها تذکری نداده یا توصیه ملایمی به آنها کرده است.
عبدالحمید با شنیدن خبری مبنی بر کاهش محسوس آب دریای خزر و بسته شدن رودخانه ولگا توسط روسیه، به شدت این عمل را محکوم می‌کند و آن را نابود کردن دریای خزر می‌خواند و از جهت شرعی و بین المللی، ممنوع می‌شمارد؛ این درجه از انتقاد به روسیه، نشان از مخالفت غیرمستقیم او با نظام جمهوری اسلامی دارد.
در ایام حزن و اندوه اهل بیت(ع)، عبدالحمید به تاریخ قیام امام حسین(ع) پرداخت و در تحلیل خود از این قیام، نتیجه گرفت که نصرت تنها در دست خداست؛ هرچند این عبارت صحیح است و شیعه نیز همین اعتقاد را دارد، اما ادبیات عبدالحمید این شائبه را ایجاد می‌کند که او اشاره‌ای به شبهه وهابیت در توسل و استغاثه دارد که کلام صحیحی نیست.
عبدالحمید به بهانه تبیین نهضت امام حسین(ع) به گونه‌ای نسبت به یزید انتقاد کرد که همانند آن انتقادات به نظام اسلامی ایران نیز وارد باشد، درحالی‌که این انقلاب طبق نهضت امام حسین(ع) برپا شده است؛ وی به طورکلی رضایت پروردگار را در رضایت مردم دانست؛ ولی این حکم در منابع اسلامی مورد تأیید نیست.