پرسش و پاسخ
امام علی به این دلیل که زمینه‌ای برای پذیرش عدالت در جامعه نبود، خلافت را نپذیرفت. آن حضرت می‌دانست که مردم در چنین اوضاع، عدالت او را تاب نمی‌آورند و در برابر ایشان می‌ایستند. سخنان علی (ع) در این باره به خوبی وضع جامعه آن روز را آشکار می‌کند.
روش جذب آنان بدین گونه است که ابتدا افراد را با روایات مربوط به نشانه‌های ظهور حضرت حجت (عج) آشنا کرده و سپس با القاء این مساله که در حال حاضر در زمان ظهور هستیم، آنان را به یاری امام زمان (عج) فرا می‌خوانند. در مرحله دوم از سیر تبلیغاتی خود، علمای شیعه را به عنوان مانع جدی ظهور معرفی کرده، پس از آن یگانه مدافع دین را احمدالحسن بصری را به عنوان فرستاده امام (ع) و قائم آل محمد (عج) و فرزند امام و یمانی معرفی می‌کنند.
بر اساس باور احمدالحسن، شیخ طوسی نیز یک رجالی بوده و بدعت‌گذار است، لذا نباید به هیچ‌کدام از سخنان وی اعتماد و اعتنا کرد. این در حالی است که شیخ طوسی(رحمةالله‌علیه) اولین کسی است که حدیث موسوم به وصیت را در کتاب الغیبة آورده است که پایه و اساس ادعای احمدالحسن را شکل می‌دهد، لذا باور به بدعت‌گذار بودن رجالیون و همچنین باور به صحت نقل شیخ طوسی در کتاب الغیبة مصداق مثال یک بام و دو هوا خواهد بود.
لیست برخی از کانال‌ها و وبگاه‌های تخصصی نقد و بررسی فرق و ادیان و پاسخ به شبهات
وهابیت در پاسخ به بدعت بودن جماعت خواندن نماز تراویح می‌گوید، در کتابهای شیعه هم احادیثی در جماعت خواندن نمازهای مستحبی ماه رمضان توسط پیامبر وجود دارد؛ پاسخ: در این حدیث هیچ تأییدی بر جماعت خواندن نماز نافله وجود ندارد، بلکه عمل پیامبر (ص) نشان از جایز نبودن آن است.
حضرت عیسی (ع) یکی از بزرگ‌ترین انبیای الهی بوده‌اند که در حقیقت برای ارشاد یهودیان به اخلاق، در برابر شریعت گرایی افراطی آنان بوده است. سال‌های بعد الهیات و فلسفه‌های جدیدی در مورد ایشان بافته شد که نامش مسیحیت بود.
شیعیان مانند سایر مسلمانان، در هنگام بروز بیماری، علاوه بر مراجعه به پزشکان، از اموری هم‌چون توسل نیز غافل نمی‌شوند و با توسل به ذات اولیاء الهی، درصدد شفای بیماری خود هستند. این مسأله (یعنی توسل به اولیاء الهی برای شفای بیماری) مورد تأکید روایات اسلامی بوده، لذا مشروع و جایز شمرده می‌شود.
تورات در اسلام از سنخ قرآن مجید است که خداوند برای دستیابی مردم به سعادت، پیام هایی را به حضرت موسی(ع) نازل فرموده، تا به مردم ابلاغ کند. البته از نگاه قرآن کریم تورات نازل شده واقعی نمی تواند بر تمام کتاب های فعلی تورات منطبق شود. تورات در یهود، به معنای خاص «اسفار پنج گانه» و به معنای عام، کل مجموعه کتب آسمانی یهود است. تورات در مسیحیت مکاشفه خاص الهی است که در کوه سینا از طریق حضرت موسی، خود را آشکار ساخت و با مردم سخن گفت.
اکثر منابع و تاریخ نویسان، از روز 28 صفر سال یازدهم هجرت به عنوان روز وفات پیغمبر خاتم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) یاد می‌کنند. ولی آیا به راستی رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) به مرگ طبیعی از دنیا رفته و وفات کردند یا اینکه به شهادت رسیده بودند؟!! عده‌ی از علمای شیعه و سنی بر مسمومیت ایشان اتفاق نظر دارند.
امیرالمؤمنین بر اساس وظیفه خود جهت حفظ دين، و دفاع از مظلوم، در زمان خلفا، به آنان مشورت داده، و درخواست‌های خلفا از اميرالمؤمنین، درماندگی آنان در حلّ مشكلات را می‌رساند، ولی این موارد آن‌قدر محدود بود که نشان از دوری امیرالمؤمنین از مسائل حكومتی است، و این قضایا قرینه‌ای بر روابط حسنه و تأیید خلفا نیست!
شق القمر، یکی از معجزات پیامبر شمرده شده، اکثر عالمان و مفسران فریقین، در کتب خود، به آن اذعان کرده‌اند؛ اما برخی از علما، در این مسأله از جهاتی تشکیک کرده‌اند؛ ازجمله می‌گویند چرا دیگر انسان‌ها و غیر مسلمانان، از آن خبری ندادند، که با بررسی دقیق می‌توان احتمال قوی داد بینندگان خارج مکه این قضیه را نقل یا مکتوب نکنند.
وهابیت خطاب غیر خداوند با لفظ «یا» را شرک می‌داند؛ باید گفت: هر خطابی با الفاظ ندا شرک نیست؛ بلکه به نیت ندا کننده بستگی دارد؛ اگر ندا کننده، او را مستقل در برآوردن حاجت نداند، شرک نیست؛ معنی سخن وهابیت این است که خدا قدرت ندارد، و نمی‌تواند به کسی اجازه واسطه شدن بدهد؛ با این فکر، قدرت خدا را انکار کرده و مطابق عقیده یهود می‌شود.
اینکه اموات، مخصوصاً اولیاء الهی، صدای زنده را می‌شنوند، امری ثابت شده است که مورد پذیرش مسلمانان است؛ با این حال وهابی‌ها این مسأله را رد کرده و نقدهایی نسبت به سایر مسلمانان در این مسأله مطرح کرده‌اند که پذیرفته شده نیست و تفسیرهایی ظاهرگرایانه و به‌دور از واقعیت است.
مراجعه علمای شیعه به پزشکان در هنگام بروز بیماری‌ها، منافاتی با شفابخش بودن تربت مطهر کربلا ندارد؛ چنان‌که مراجعه وهابیون به پزشکان نیز منافاتی با شفابخش بودن نسخه‌های شفابخشی هم‌چون قرآن کریم ندارد.