شهادت حضرت زهرا
وهابیت در یکی از شبهات خود گفته است که «سال 1371 هجری شمسی«، در مجلس شورای اسلامی ایران، پس از 1400 سال، ناگهان به راز مهمی پی بردند و آن اینکه حضرت فاطمه -رضیاللهعنها- فوت نکرده، بلکه به «شهادت» رسیده است. اینجا بود که نمایندگان مجلس اعلام کردند، از این پس، در تقویمها به جای «وفات»، از کلمه «شهادت» استفاده شود.
بسیاری از پژوهشگران اهل سنت و وهابیت، در کتابهای خود اقرار کردهاند که اسناد هجوم به خانه حضرت زهرا سلاماللهعلیها صحیح است. روایتی که اقرار به صحت سند آن شده، حدیثی از مصنف ابن ابیشیبه است که عمر در خانه حضرت زهرا سلاماللهعلیها قسم یاد میکند که اگر بیعت نکنند، خانه را به آتش میکشد.
واقدی مینویسد: فاطمه علیهاالسلام پس از رحلت رسول خدا صلیاللهعلیهوآله از ابوبکر خواست که میراث آن حضرت را از چیزهایی که خداوند به رسول خود ارزانی داشته است، تقسیم کند و سهم او را بپردازد. اما ابوبکر گفت: پيامبر صلیاللهعلیهوآله فرمود: از ما میراث برده نمیشود. فاطمه علیهاالسلام از دست ابوبکر خشمگین شد و پس از رحلت رسول خدا صلیاللهعلیهوآله، فقط شش ماه زندگی کرد.
پیروان وهابیت در شبههای به شیعه میگویند: چرا حضرت علی علیهالسّلام شیر خدا، فاتح خیبر، سکوت کرده و کوچکترین اعتراضی نکرده؟ که در پاسخ میگوییم: در صورتیکه فرض را بر این ادعای وهابیت بگیریم که امّکلثوم، همسر عمر بوده، همین شبهه درباره دفاع نکردن عمر از همسرش، امّکلثوم مطرح میگردد که وهّابیت باید از آن پاسخ دهند.
علمای بزرگ اهل سنت، در طول تاریخ به واقعه هجوم به خانه حضرت زهرا علیهاالسّلام تصریح کردند؛ از باب نمونه: نظّام، متکلّم مشهور اهل سنت که بهخاطر زیبایی کلامش، به «نظّام» شهرت یافته و مؤسس فرقه نظّامیه است، واقعه هجوم به خانه وحی را این چنین نقل میکند: «عمر در روز بیعت، چنان ضربهای به پهلوی فاطمه علیهاالسّلام وارد کرد که محسنش سقط شد.»
یکی از شیوههای مبارزاتی حضرت فاطمه سلاماللهعلیها، آگاهی دادن و رشد سیاسی به زنان مهاجر و انصار بود که تمام تاب و توان خود را در دفاع از حریم ولایت و امامت قرار داده بود، تا جایی که در نهایت، به شهادت حضرت فاطمه سلاماللهعلیها و فرزندش منجر شد.
مفتیان وهابی میگویند حضرت علی علیهالسلام، هیچگاه از شیخین شکایت نکرد و این دلیل بر عدم وقوع شهادت صدیقه طاهره سلاماللهعلیها است؛ اما یکی از شئون خلافت، قضاوت است و امیرالمؤمنین شیخین را لایق این مقام نمیدانستند، در نتیجه هیچگاه شکایت نکردند.
مفتیان وهابی، هر ساله در ایام شهادت حضرت زهرا سلاماللهعلیها، با ایجاد شبهاتی پیرامون نحوه شهادت حضرت و علت شهادت ایشان، به تحریف این واقعه پرداختهاند. آنان با این استدلال که اهل بیت علیهمالسلام علم غیب داشته، در نتیجه در قتل حضرت شریک هستند.
عالم اهل سنت، دکتر سید محمد صبیح مینویسد: «قطع رابطه سیده فاطمه سلاماللهعلیها با ابوبکر صدیق، یک امر مسلم و مشهور است. بخاری و مسلم و ابنحبان، درباره مسئله اختلاف بر سر ارث پیامبر صلیاللهعلیهوآله از عایشه نقل کردهاند: فاطمه سلاماللهعلیها بر ابوبکر خشمگین شد و با او قطع رابطه کرد تا از دنیا رفت. بعد وفات ایشان، همسرش او را شبانه دفن کرد و ابوبکر را فرا نخواند و خودش بر او نماز خواند.»
بسیاری از مسلمانان، پس از رحلت پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله، حقایق زیادی را کتمان کردند که گویا هرگز آنها را از پیامبر صلیاللهعلیهوآله نشنیدهاند؛ اما فاطمه سلاماللهعلیها نه تنها به خود اجازه چنین کاری نداد، بلکه شجاعانه و به بهانههای مختلف، حقایق را پیرامون ولایت و امامت علی بن ابیطالب علیهالسلام اظهار کرد و آنچه را که در این خصوص از پیامبر صلیاللهعلیهوآله شنیده بود، برای مردم بازگو کرد.
افسانه ازدواج عمر با ام کلثوم از جانب وهایبون، حرفی بیاساس بوده که اهل سنت به آن استدلال میکنند. آنان معتقدند این ازدواج، دلیل بر دوستی میان امیرالمؤمنین با شیخین است؛ در جواب این ادعا، حاکم نیشابوری مینویسد: «عمر و ابوبکر، به خواستگاری حضرت فاطمه سلاماللهعلیها آمدند، اما رسول خدا صلیاللهعلیهوآله فرمودند که او کم سن و سال است.»
در منابع شیعه، به هجوم غاصبان خلافت به خانه حضرت زهرا سلاماللهعلیها اشاره شده است؛ در این اتفاق تلخ، عمر بن خطاب با آوردن آتش به درب خانه حضرت زهرا سلاماللهعلیها قصد ورود به خانه را داشته است. او بعد از آنکه درب خانه را آتش زد، با لگد به درب، وارد خانه شد و با غلاف شمشیر به پهلوی حضرت زهرا سلاماللهعلیها میزند.
برخی از جریانات ضد شیعه، منکر هجوم و آتش زدن درب خانه حضرت زهرا سلاماللهعلیها توسط برخی از صحابه هستند؛ در پاسخ به این افراد باید گفت، بسیاری از پژوهشگران اهل سنت، در کتابهای خود اقرار کردهاند که اسناد هجوم به خانه حضرت زهرا سلاماللهعلیها، صحیح است.
با وجود احادیثی که در کتب معتبر اهل سنت، مبنی بر هجوم به خانه حضرت فاطمه زهرا سلاماللهعلیها وجود دارد، گاهی اوقات دیده میشود، دشمنان اهل بیت علیهمالسلام، در سخنان خود به اباطیل تمسک کردهاند و در مورد این واقعیت که از مسلمات تاریخ است، تشکیک ایجاد کردهاند.