پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ باستان گرایان روشن‌فکر نما درصدد احیای هویت ما قبل اسلامی ایران هستند و بر این عقیده‌اند که حقیقت ایران با آمدن اسلام از دست رفته است! این دوره­ ی از دست رفته نه صرفاً به اعتبار امپراطوری­‌های جهانی آن، بلکه در کلیّت آن شایسته­‌ی تکریم و تمجید و ستایش است! این شامل دین زرتشت، آئین و رسوم فرهنگی, خلق و خوی ایرانیان باستان، ویژگی­های نژادی و جسمانی آریایی­ها می­‌شود. به این دلیل پادشاهان دوران ایران اسلامی مظهر غارت ویرانگری قلمداد می‌شوند و بدیل­‌های آنان پیش از اسلام از جمله پادشاهان سلسله‌ی ساسانیان به ویژه انوشیروان، مظهر عدالت و سازندگی محسوب می‌شوند. اینان هویت باستانی یا ناسیونالیستی را به غلط مترادف هویت ملی ایرانی مطرح می‌کنند[۱].

فكر مليّت پرستی و نژاد پرستی، فكری است كه می‏خواهد ملل مختلف را در برابر يكديگر قرار دهد، روشن‌فکرنمایان مزدور راهی از اين بهتر نديدند كه اقوام و ملل اسلامی را متوجه قوميّت و مليّت و نژادشان بكند و آنها را سرگرم‏ افتخارات موهوم نمايد، به هندی بگويند تو سابقه‌‏ات چنين است و چنان، به ترك بگويند نهضت جوانان ترك ايجاد كن و پان تركيسم به وجود آور، به‏ عرب كه از هر قوم ديگر برای پذيرش اين تعصبات آماده‌تر است بگويند روی‏ " عربیت " و پان عربيسم تكيه كن ، و به ايرانی بگويد نژاد توآريایی است‏ و تو بايد حساب خود را از عرب كه از نژاد سامی است جدا كنی [۲].

فكر مليّت و تهیج احساسات ملی احيانا ممكن است آثار مثبت و مفيدی‏ از لحاظ استقلال پاره‌ای از ملت‌ها به وجود آورد ، ولی در كشورهای اسلامی‏ بيش از آنكه آثار خوبی به بار آورد ، سبب تفرقه و جدايی شده است , اسلام قرن‌ها است كه وحدتی بر اساس فكر و عقيده و ايدئولوژی به‏ وجود آورده است، اسلام در قرن بيستم نيز نشان داده است كه در مبارزات‏ ضد استعماری می‏‌تواند نقش قاطعی داشته باشد. در مبارزاتی كه در قرن بيستم بوسيله مسلمانان بر ضد استعمار صورت‏ گرفت و منتهی به نجات آنها از چنگال استعمار شد، بيش از آنكه عامل‏ مليّت تأثير داشته باشد عامل اسلام مؤثر بوده است. از قبيل مبارزات‏ الجزاير، اندونزی، كشورهای عربی و پاكستان [۳]. سوق دادن چنين مردمی به سوی عامل‏ احساس مليّت حقاً جز ارتجاع(مخالفت با پیشرفت و تحول در بنیادهای اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و یا روابط اجتماعی، اقتصادی، سیاسی موجود می‌باشد.همچنین خواهان «خنثی شدن» این‌گونه تحولات و «بازگشت به گذشته»[۴]) نامی ندارد. موج عنصر پرستی و نژاد پرستی كه سلسله جنبان آن اروپائيان‌اند مشكل بزرگی برای جهان اسلام به وجود آورده است. اساس ناسیونالیسم بر اصالت دادن واحدهای «ملّی» و نژادی است. ملّی گرایی بر مبنای مرزهای جغرافیایی با عوامل نژاد، زبان، تاریخ، نهاد سیاسی و غیره جامعه بشریت را در «واحد» های مستقل و محدود تجزیه می‌کنند و افراد یک « واحد ملّی » را وادار می­‌سازد تا انسان‌هائی را که خارج ازآن واحد هستند، اجنبی تلقی کند و چه بسا موضع­‌گیری خصمان‌ه­ای نسبت به همدیگر داشته باشند و هدف نهائی آن استقرار جامعه جهانی نیست بلکه جوامع ملّی است. در مقابل، اسلام کل بشریت را یک «واحد» تلقی می‌کند. هدف نهایی اسلام نیز استقرار «جامعه‌ی جهانی توحید است »[۵]. جامعه ای که محدودیت‌های مرزهای جغرافیایی و نژادی و زبان و فرهنگ را فرو می‌ریزد و از این همه تار و پود یک امت می‌سازد. اسلام تجزیه­‌ی انسان‌ها را بر مبنای «خاک» و «خون» در واحدهای ملی و نژادی محکوم می‌کند.به تفاوت های «ملّی» و نژادی اصالت نمی‌دهد و تنها محک ارزش گزاری افراد را «تقوی»[۶]و عمل صالح می‌داند .

ما به حكم اينكه پيرو يك آيين و مسلك و يك ايدئولوژی به نام اسلام‏ هستيم, نمی‌توانيم نسبت به‏ جريان‌هايی كه بر ضد اين ايدئولوژی تحت نام و عنوان مليّت و قوميّت صورت‏ می‏‌گيرد بی‌تفاوت بمانيم . افرادی بی‌شمار تحت عنوان دفاع از مليّت‏ و قوميّت ايرانی مبارزه وسيعی را عليه اسلام آغاز كرده‏‌اند و در زير نقاب مبارزه با عرب و عربيت مقدسات اسلامی را به باد اهانت گرفته‌‏اند [۷]. آثار اين مبارزه با اسلام را كه در كتاب‌ها ، روزنامه‏‌ها، مجلات هفتگی و غيره می‏‌بينيم، نشان می‏‌دهد يك امر اتفاقی و تصادفی نيست‏، يك نقشه حساب شده است. تبليغات زرتشتی‌گری نيز كه اين روزها مدّ شده يك فعّاليّت‏ سياسی حساب شده است. همه می‏‌دانند كه هرگز ايرانی امروز به دين زرتشتی‏ بر نخواهد گشت، تعاليم زرتشتی، جای تعاليم اسلامی را نخواهد گرفت . شخصيت‌های مزدكی و مانوی و زرتشتی و همه كسانی كه امروزه تحت عنوان دروغين‏ ملی معرفی می‏‌شوند و هيچ صفت مشخصه‏‌ای جز انحراف از تعليمات اسلامی‏ نداشته‌اند، خواه آنكه رسما به نام مبارزه با اسلام فعاليت كرده باشند يا مبارزه با قوم عرب را بهانه قرار داده باشند، هرگز جای قهرمانان‏ اسلامی را در دل ايرانيان نخواهند گرفت، هرگز المقنع و سنباد و بابك‏ خرم دين و مازيار جای علی بن ابيطالب(علیه السلام) و حسين بن علی (علیه السلام) و حتی سلمان فارسی‏ را در دل ايرانيان نخواهد گرفت. ولی در عين حال جوانان خام را می‌‏توان با تحريك احساسات و تعصبات قومی و نژادی و وطنی عليه اسلام برانگيخت و رابطه آنان را با اسلام قطع كرد، يعنی اگرچه نمی‌شود احساسات مذهبی ديگری به جای احساسات‏ اسلامی نشانيد، ولی می‏‌شود احساسات اسلامی را تبديل به احساسات ضد اسلامی‏ كرد و از اين راه خدمت شايانی به استعمارگران نمودند [۸].

می‏‌بينيم‏ افرادی كه بكلّی ضد دين و ضد مذهب و ضد خدا هستند، در آثار خود و نوشته‏‌های پوچ و بی مغز خود از زرتشتی‌ گری و اوضاع ايران قبل از اسلام حمايت‏ می‏‌كنند[۹].آنان با بی­‌اعتنایی به تمدن‌های ما قبل" آریایی "یعنی در واقع بر چند هزار سال تاریخ تمدن ایرانی، خط بطلان می‌کشند، تا " افتخار " پیوند با قومی افسانه را نصیب سرزمین ایران کنند و برپایه‌ی موهوماتی نژاد پرستانه میان ایرانیان و اروپائیان نوعی خویشاوندی تاریخی پدید آوردند. امپریالیست‌ها با جعل ایدئولوژی آریایی‌گرایی که به وسیله‌­ی روشن‌فکران و از طریق رضا خان، که در کشور حاکم بود، می‌خواستند در ایران و شرق تحریف تاریخ و متعاقب آن تجزیه‌گری به راه اندازند [۱۰].
 
پی نوشت:

[۱]. حسین کچویان، گفتمان های هویتی در ایران،نشرنی،ص۸۸
[۲]. داریوش آشوری. فرهنگ سیاسی ← ارتجاع. چاپ پنجم. انتشارات مروارید، ۱۳۵۱
[۳]. مرتضی مطهری،خدمات متقابل اسلام و ایران ، نشر صدرا ،۱۳۸۵ ،ص۴۹و۵۰
[۴]. مرتضی مطهری،خدمات متقابل اسلام و ایران، ص۶۱ 
[۵]علی محمد نقوی، اسلام و ملی گرایی، ۱۳۶۹، ص۱۰۱
[۶]قرآن کریم، سوره حجرات، آیه ۱۳
[۷]. مرتضی مطهری،خدمات متقابل اسلام و ایران ،ص۵۷.
[۸]. مرتضی مطهری،خدمات متقابل اسلام و ایران، ص۵۸.
[۹]. مرتضی راوندی، تاریخ اجتماعی ایران، جلد۱،ص۱۳۵۴. 
[۱۰]. عبدالله شهبازی، مجموعه مقالات تاریخ و تاریخنگاری جدید در ایران، ص۱۲و۱۳، چاپ شده در روزنامه ایران.