با آنکه در آیات و روایات، به اهمیت نماز تأکید شده، در زمان صحابه و در دوران خلافت خلفای سه گانه اهل سنت، به ترس صحابه از خواندن نماز به صورت آشکارا اشاره شده است؛ سؤال مهم این است که چرا و به چه دلیل، صحابه از خواندن نماز به صورت آشکار ترس داشتند و به صورت مخفیانه نماز می‌خواندند؟

علمای اهل سنت در مورد زمان شب قدر اقوال مختلفی دارند؛ برخی آن را در بین سال یا ماه رمضان چرخشی و متفاوت می‌دانند ولی نزد علمای اهل سنت نباید تردیدى باشد که شب قدر در دهه سوم ماه رمضان است؛ در روایات بسیاری چنین نقل شده است؛ در اینکه این شب، شب 23 یا 27 ماه رمضان است، قائلین زیادی از صحابه وجود دارد و ترجیح دادن 27 بر 23 ماه رمضان، ترجیح بلامرجح است.

حديث «تشبيه» يا «اشباه» حديثى كه از نظر سند، صحیح و از جهت دلالت به امامت، در غايت استوارى است. حديث «تشبيه» در بردارنده اين حقيقت است كه ويژگي‌هاى والا و صفات كريمانه‌‏اى كه در پيامبران الهی پراكنده شده، در سرور ما اميرالمؤمنين (عليه‌السلام) يكجا فراهم آمده است.

روایات فریقین حکایت از این دارد که پیامبر اکرم (ص) در ماه شعبان بسیار روزه مستحبی می‌گرفت و روایات متفاوتی از سفارشات حضرت برای روزه این ماه نقل شده که از مجموع آنها برداشت می‌شود، نهی حضرت از روزه روزهای پایانی این ماه جهت این بوده که عدم وجوب این روزه‌ها را برسانند و به اعتدال در عبادت سفارش کنند، ولی برخی علمای اهل سنت کراهت یا حرمت این روزه‌ها را برداشت کرده‌اند.

فضل بن روزبهان از علمای اهل سنت کتابی در رد نهج الحق علامه حلی نگاشته؛ در آن درباره حدیث «فاطمة بضعة منی» آورده است که همیشه خشم فاطمه (س) مساوی خشم خدا نیست؛ او نیز بشری است عادی که غضبش مانند غضب سایر انسان هاست. اگر اینگونه است، پس چه فرقی بین او و دیگران بود که پیامبر (ص) تنها خشم او را مساوی با خشم خود و خدا دانست، نه خشم دیگران را؟

در جوامع روایی فریقین روایت نبوی «فاطمة بضعة منی» مشهور و متواتر است و مضمون آن این است که پیامبر (ص) فرمود: «فاطمه پاره تن من است؛ هر کس او را بیازارد مرا آزرده است.» این روایت در موارد متعدد، توسط راویان مختلف بیان شده است که نشان از این است که صرفاً از جهت بیان نسب و محبت به دختر نیست.