جامعیت دین اسلام
اسلام تنها دین الهی و آسمانی است که تمام فرامین آن بر اساس احتیاجات بشر، جهت تکامل انسان‌ها و به سبب هدایت مخلوقات، با رهبری و زعامت پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) از جانب خداوند رحمان انتخاب شده است. باید گفت: در دین مبین اسلام، برنامه‌های جامع و کامل از طرف خداوند قرار داده شده است.
«جامعیت دین» یکى از مباحث مهم کلامى و از ویژگىهاى دین خاتم است؛ جامعیت دین را باید در راستاى هدف و رسالت آن ملحوظ داشت و از هر گونه افراط و تفریط در این زمینه پرهیز کرد. جامعیت دین به معنی این است که در اسلام، به همه جوانب نيازهای انسانی، اعمّ از دنيايی يا آخرتی، جسمی يا روحی، عقلی و فكری يا احساسی و عاطفی، فرد يا اجتماعی توجه شده است.
جامعیت دین اسلام، در تمام امور و شئون مسلمانان بروز و ظهور دارد. احکام دین اسلام گاهی در امور کلان جامعه هویدا می‌شود و گاهی در ابتدائیات روزمره هر فرد مسلمان بروز می‌کند. اما آنچه مهم است این است که اسلام دینی است که برای حکومت صالحین بر روی زمین ظهور کرده و برنامه‌های الهی آن، برای تمام شئون زندگی یک مسلمان کفایت می‌کند. از جمله شئون زندگی اسلامی، مبارزه با ظالم و دفاع از مظلوم است.
مبلّغان بهائی، وجود تغییر و تحول در احوال بشر را دلیل بر نیاز استمرار رسالت پس از پیامبر گرامی اسلام می‌دانند. اما با در نظر داشتن جامعیت اسلام در اعتدلال در تشریع؛ وجود ملاک‌های واقعی برای احکام؛ اعتبار عقل در کنار نقل و وجود ولایت معصومین (علیهم السلام)، هرگز نیازی به شریعتی جدید نبوده و حلال و حرام آن، دائمی خواهند بود.