عرفانهای نوظهور
زندگی یکبار بیشتر نیست و عقل هم ما را به همان چیزی راهنمایی میکند که شرع به ما میگوید، پس آنچیزی که ما را به شک میاندازد را باید رها کنیم و چیزی را بپذیریم که بدان شک نداریم؛ یکی دیگر از حیلههای شیطانی دجال بصری، استفاده از خواب است به وسیله آن، جوانان ساده را به دام میاندازند...
جنبش «احمدحسن» که خیال میکرد آن یمانی موعود، خود اوست! سپس ادعای سفارت امام زمان (علیهالسلام) را کرد و پس از آن مدعی شد که فرزند امام زمان (علیهالسلام) است. او در کوفه علیه حکومت عراق قیام کرد و حدود پنجاه نفر از مردم و نیروهای نظامی را شهید کرد. از نیروهای خودش نیز حدود پنجاه نفر کشته شده و عدهای نیز دستگیر شدند؛ خودش نیز به امارات گریخت.
یکی از ویژگیهای امام زمان (علیهالسلام) این است که خداوند متعال، با نیروی وحشت، ایشان را یاری خواهد کرد و در هیچ نبردی شکست نخواهند خورد، چنانچه در روایت آمده است: «با شمشیر و وحشت یاری خواهد شد و هیچگاه شکست نمیخورد.» و این کسی که ادعا میکند فرزند امام زمان (علیهالسلام) و فرستادهی یارانش در جنگ با پلیس بصره شکست خوردند.
مدعی یمانی، شخصی است به نام احمد اسماعیل صالح الحسن از قبیله بوسویلم در بصره که متولد سال 1968 میلادی است. او در سال 1992 در رشته مهندسی شهری از دانشگاه بصره فارغالتحصییل شد و پس از آن به حوزه نجف رفت. احمد حسن، دعوت مردم را به سوی خویش آغاز نمود. او ادعا کرد که وصی و فرستاده امام زمان (علیهالسلام) است.
یکی از پایههای اساسی و اصول مهم آیین یهود، ایمان به ظهور ماشیخ و دوره نجات (گئولا) است. هر فرد یهودی که به ماشیخ اعتقاد نداشته باشد و یا چشم به راه آمدن او نباشد، منکر سخنان حضرت موسی و سایر انبیای بنیاسرائیل است، زیرا موضوع ماشیخ به دفعات در متون مقدس عنوان شده است. تلمود کسانی را که به محاسبه دقیق زمان ظهور ماشیخ میپردازند...
ضیاء عبدالزهرة القرعاوی (الکرعاوی) از قبیله آل أکرع در استان دیوانیه است. قرعاوی ساکن منطقه زرقاء (18 کیلومتری کوفه) بود؛ خودش و خانوادهاش پیش از آغاز جنبش، اصلا شناخته شده نبودند. قرعاوی یکی از دانشجوهای کلاس موسیقی بود و بنا به گفته استاد او دانشجویی آرام و خوشفکر بود و هیچ علاقهای به دین یا افراطگرایی دینی و مذهبی نداشت.
در کتاب «اوپانیشاد» که یکی از کتب معتبره و از منابع هندوها به شمار میرود، بشارت ظهور مهدی موعود (عج) چنین آمده است: «این مظهر ویشنو (مظهر دهم) در انقضای کلّی یا عصر آهن، سوار بر اسب سفیدی، درحالیکه شمشیر برهنهی درخشانی بهصورت ستارهی دنبالهدار در دست دارد، ظاهر میشود و شریران را هلاک میسازد...».
از دو قرن پیش، مستشرقان با انگیزههای تبشیری و استعماری و در برخی موارد علمی راهی مشرق زمین گشتند و به جهت ناآشنایی و عدم دسترسی به منابع اولیه چهره ناقص و نادرستی از تعالیم اسلام ارائه دادند. باید گفت: اعتقاد به مهدی موعود، از صدر اسلام وجود داشته و بارزترین تجلّی را در بشارتهای پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) داشته است؛ و فرقههای اسلامی در پذیرش آن اتفاق نظر دارند.
وقـتـی حضرت مهدی (عج) ظهور کنند، قطعاً حاکمیت و نظام سیاسی جهان دگرگون خواهد شد. ظلم و اسـتـکـبـار، کفر و شرک و نفاق را ریشه کن خواهد شد. آیین پيامبر نور و رحمت (صلی الله علیه و آله) در جهان برپا شده و هـمه عالم زیر پرچم توحید، عدل و مساوات به سوی سعادت حرکت خواهند کرد. امنیت، اقتصاد، و رفاه واقعی حقیقی در زمان ظهور حضرت بقیه الله (عجل الله تعالی فرجه الشریف) چهره واقعی خود را نشان خواهد داد.
بی تردید آنگونه که وجود هدایتگران راستین در زندگی انسان، (انسانی که در سپردن راه پر پیچ و خم زندگی ناتوان است و درمانده و سقوطش در پرتگاههای هلاکت و نابودی، بدون وجود راهنما ضروری و حتمی است) بسیار لازم ومفید میباشد، باید گفت: مدعیان دروغین دو گروه هستند، که یک گروه مدعی ملاقات با امام زمان (عج) هستند و یک گروه هم مدعی مهدویت.
مقام و جایگاه خداوند، پیامبران و جانشینانشان از دیرباز توسط دروغگویان و مدعیان کذّاب مورد طمع قرار داده شده است. مانند این سخن فرعون: «و فرعون گفت: اى سران اين سرزمين، من براى شما خدايى غير خودم نمىشناسم.» در روزگار ما نيز از اعتقاد مردم به حتمی بودن ظهور امام زمان (علیهالسلام)، سوءاستفادهاي فراوان شده است.
انتظار فرج و اعتقاد به موعود یک اشتیاق و میل باطنی است، اسلام و ادیان دیگر نیز با وعدهی ظهور منجی بزرگ این خواسته و شوق درونی را بیپاسخ نگذاشته و این خواسته نیز مانند دیگر خواستهها در شرایط گوناگون، کم و زیاد و شدت و ضعف پیدا میکند. آشفتگی اوضاع و ناامنی حاصل از آن و فشار و تبعیض و ستم در جامعه...
«آخرالزمان» اصطلاحی است در فرهنگ ادیان بزرگ دنیا، به معنای آخرین دوران حیات بشر و قبل از برپایی قیامت. در فرهنگ اسلامی، آخرالزمان، هم دوران نبوت پیامبر اکرم (صلیالله علیه و آله)، تا وقوع قیامت را شامل میشود و هم دوران غیبت و ظهور مهدی موعود (علیهالسلام).عصر آخرالزمان عبارت است از دوران شکوفایی تکامل اجتماعی و طبیعی نوع انسان.
احمداسماعیل و انصارش با استناد به حدیث وصیت استدلال کردهاند که او مهدیِ اول است و عبارتی که در روایت وصیت «ابنِهِ أوَّلِ المُقَرَّبِینَ» به بعد که در ذیل آمده است، به او اشاره میکند. احمد اسماعیل ادعا میکند که کلمهی «ابنِهِ» در عبارت « فَلْیُسلِّمْهَا إِلَى ابنِهِ» اشاره به خودش دارد؛ زیرا احمد اسماعیل با چهار واسطه فرزند امام زمان (علیهالسلام) است و نامش «احمد» است که در روایت وصیت این نام ذکر گردید!