اما اصحاب صفین به نظر اصحاب ما به جهت فسقی که داشتند در آن جهنم مخلد و جاودان هستند و خداوند هم در سوره (جن آیه 14) متذکر شده که درباره آنان صدق می‌کند». البته خداوند در قرآن نمونه‌هایی از منحرفان را نام می‌برد از جمله، پسر نوح را جزء منحرفان و افراد سرکش معرفی می‌کند. همچنین درباره امهات مؤمنین (همسران پیامبران) به دوهمسر نوح و لوط اشاره می‌کند...

زندگی اعراب قبل از اسلام بر پایه ساختار قبیله‎­ای بود. قبیله بر اساس ارتباط خانوادگی افراد تشکیل می­‎شد، بنابراین مسأله نژاد از مسائل مهم روزگار عرب جاهلی بود که نه تنها مایه افتخار آن­ها بلکه عضو قبیله­‎ی خاصی بودن، موجب ایجاد یا منع حقوق خاصی می­‎گردید. با ظهور اسلام، تلاش پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) بر لغو این سنّت جاهلانه و ناعادلانه و برقراری قانون برادری و برابری...

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در زمان حیات شریفشان از برخی اصحاب نام می‌برند که در آینده باعث ناهنجاری و اختلاف در جامعه اسلامی می‌شوند، این گروه به دلیل شکستن سوگندشان و نقض پیمان و تعهدی که دارند در تاریخ اسلام به نام ناکثان ـ بیعت شکنان ـ خوانده شدند، نقض بیعتی که محکم و استوار با حضرت علی (علیه السلام) بسته بودند، و خداوند هم در قرآن سوره (نمل آیه 14)...

نقل و انتشار و تدوین حدیث، در بین اهل سنت، از ابتدای قرن دوم به طور رسمی مجوز گرفت و به تدریج آغاز گردید، و علت تأخیر صد ساله از زمان حیات پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم)، جلوگیری از آن توسط خلفا بود؛ در خصوص علل جلوگیری از نقل و تدوین حدیث، موارد مختلفی بیان گردیده است؛ یکی از آن علل، توجه به حفظ کردن روایات است؛ برخی عالمان اهل سنت، از مهم‌ترین علل...

یکی از اقدامات خلیفه دوم، سخت‌گیری و ممانعت از نقل احادیث پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) بود که در روایات مختلف بیان گردیده است. ابن‌عساکر از عالمان قرن ششم، در کتاب «تاریخ مدینه دمشق» حدیث منع ابن مسعود توسط عمر را نقل نموده، «عمر شخصی را نزد ابومسعود و عبدالله بن مسعود فرستاد، پس گفت: این احادیث زیادی که از پیامبر، برای مردم نقل نموده‌اید، چیست؟» و پس از آن بدون...

یکی از اقدامات خلیفه دوم، سخت‌گیری در زمینه نقل احادیثِ پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) بود بدین معنا که مانع از تدوین و نقل احادیث می‌شد. ابن عبدالبر از عالمان قرن پنجم، در کتاب «جامع بیان العلم و فضله» در توجیه این احادیث کار عجیبى کرده است، چه آن که وى میان دو احتمال را جمع کرده است: او ابتدا، حدیث قرظه را که نقل مورد اتفاق است، بیان کرد، که قرظه گفت: «عده‌ای که قصد...