اهل سنت معتقدند خلافت باید اجماعی امت باشد؛ می‌گویند بعد رحلت پیامبر صحابه یکی را از بین خود به‌عنوان خلیفه پیامبر تعیین کردند و همه‌ی امت هم راضی به آن شدند، در حالی‌که اجماعی در کار نبود و خلفای بعد نیز خود جانشینشان را معین کردند، معاویه می‌گوید: می‌ترسم که امت را پس از خود، مانند گله‌ی‌گوسفندی که چوپان ندارد، رها کنم.

یکی از عالمان محقق که به حقیقت رهنمون شد، شیخ خلیل هاشم است؛ او می‌گوید: از یک شیعه دلیل خواستم، او گفت: حدیث پیامبر در جریان جنگ خندق درباره‌ی امیرالمؤمنین؛ حدیث غدیر؛ آیه تطهیر و لیلة المبیت و... و ترس ابوبکر از کفار هنگام مصاحبت با پیامبر؛ تحقیق نسبت به این مطالب و اقرار علمای اهل سنت به این حقایق باعث شیعه شدنم شد.

خداوند نور حقیقت را در دل افرادی روشن می‌کند که به دنبال صراط مستقیم هستند. لذا برخی با تحقیق راه نجات را می‌یابند و رستگار می‌شوند؛ یکی از این افراد ره‌یافته، عالم اهل سنت اسعد وحید قاسم است. او هجمه‌های وهابیت علیه شیعه را نمی‌پذیرد و اقرار می‌کند که عالمان شیعه در هدایت مردم به مراتب هوشیارتر از بزرگان اهل سنت عمل می‌کنند.

وقتی معاویه بن ابی سفیان در جمادی سال 51 مغیره بن شعبه را والی کوفه قرار داد، وی را نزد خویش فراخواند... به او گفت: می‌خواستم خیلی مسائل را به تو سفارش کنم، اما به اعتماد اینکه می‌دانی رضایت من و حکومتم در چیست از آن چشم پوشی کردم، ولی تو را به یک کار سفارش می‌کنم و آن اینکه از ناسزا گفتن به علی و مذمت وی کوتاهی مکن.

مذهب تشیع مذهبی است که برگرفته شده از علوم اهل بیت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) می‌باشد، این مذهب به واسطه اتصالش به امامان معصوم که جانشینان پیامبر خاتم هستند علم الهی را یدک می‌کشند، مذهبی که در هر برهه‌ای از زمان جوابگوی تمام مسائل دینی و دنیایی مردم به پشتوانه عقل و نقل است و تمام مذاهب اسلامی را مقهور خود کرده است.

خداوند در قرآن می‌فرماید که ما نمی‌گذاریم نور حق خاموش شود هر چند دشمنان سعی و تلاش کنند و این نور اهل بیت پیامبر است که تا قیام قیامت باقی است و پرتوافشانی می‌کند و دل انسان‌های حقیقت‌جو را از انحراف و سیاهی به طرف صراط مستقیم و روشنایی حرکت می‌دهد، لذا در این میان خداوند برخی از افراد را به راه هدایت رهنمون می‌سازد.