انسان کامل، یکی از مهم‌ترین اعتقادات متصوفه است که برای رسیدن به این جایگاه، لوازمی از جمله تحقیر عقل، ریاضات افراطی و خود تحقیری وجود دارند که این لوازم مورد تایید مبانی دینی نیست و با این سیری که آنها مشخص نموده‌اند؛ انسان سالک به آن هدفی که اسلام برای سیر معنوی تنظیم کرده است؛ نخواهد رسید.

مولوی در کتاب مثنوی داستان‌های زیادی نقل کرده که دارای مضامینی نادرست و بعضاً نسبت‌های ناروای است. او برای رسیدن به هدف خویش، داستان‌هایی مانند داستان موسی و شبان را جعل نموده، که دارای مضامینی مخالف شرایع آسمانی است؛ زیرا در این داستان، حضرت موسی(ع) که از سخنان نادرست شبان جلوگیری کرد، مورد عتاب الهی قرار گرفت؛ درصورتی که این عتاب، خلاف مبانی الهی بوده و اشکالات متعددی بر این داستان جعلی وارد است.

نورعلی تابنده در کلامی رواج سیاست دینی را امری خطرناک می داند در صورتی که سیره‌ی رسول خدا(ص) و اهل بیت(ع) بر خلاف این امر است و آنها دین و سیاست را یک چیز می‌دانستند. و لحظه لحظه زندگی آنها و اصحاب آنها عجین با کارهای سیاسی بوده است.

یکی از سفارشات قرآنی این است که اهل ذکرباشیم و برای آن نیز آدابی همچون تضرع و مخفی بودن بیان شده است تا از آن ذکر، نهایت اثر در وجود انسان ایجاد شود. ولی مجالس ذکر متصوفه همراه حرکات خاص، با نعره‌ها و آدابی است که با فرهنگ قرآنی سازگاری ندارد.

یکی از اصول در سلسله‌های تصوف، بیعت کردن با قطب می‌باشد. بدعتی که با آن، قطب را هم ردیف امام معصوم(ع) نموده‌اند در صورتی که هیچ گونه دلیلی بر هم طرازی قطب و امام معصوم(ع) وجود ندارد.

محمد اسماعیل صلاحی با مطالبی که بیان کرده است به تصور خویش استحباب حجاب را ثابت کرده، در صورتی که سخنانش مانند همیشه سخیف و نادرست می باشد و باید بداند که ملاک در امور اجتماعی، فتوای شاذ او نیست، بلکه نظر مشهور و معتبر ملاک است.