پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ کتاب مقدس مسیحیان، سرشار از تناقض و تضاد‌هاست. اگرچه این حرف برای اکثر مسیحیان متعصب قابل‌قبول نیست، اما این واقعیت را هر مسیحی منصفی می‌تواند از لابه‌لای کتاب مقدس خود پیدا کند. یکی از موارد این تناقض و تضاد‌ها مربوط به موضوع شریعت و عمل به آن است. اگر مروری بر کتاب مقدس داشته باشیم، خواهیم دید که پولس که از بزرگان مسیحیت است و آوازه‌ی بلندی در بین مسیحیان دارد، در بخشی از نوشته‌های خود در مورد شریعت چنین می‌گوید: «به آنچه می‌گویم با دقت توجه نمایید: اگر تصور می‌کنید که با ختنه شدن و انجام احکام مذهبی می‌توانید مقبول خدا گردید، در آن صورت مسیح دیگر نمی‌تواند شما را رستگار سازد».[1]
پولس نه‌تنها مردم را از عمل به شریعت بازداشته و انجام امور عبادی، احکام و شریعت را سبب مقبول واقع‌شدن نزد خدا نمی‌دانست، بلکه پا از این امر فراتر نهاده و عامل به شریعت را مورد لعنت خداوند دانسته و دراین‌باره می‌گوید: «همچنين كساني كه می‌خواهند به وسیله اجراي دستورهاي شريعت نجات يابند، زير لعنت خدا قرار دارند».[2] همان‌طور که سند این قول را مشاهده می‌کنید، این آیه‌ای از آیات کتاب مقدس بوده و برای مسیحیان حجت است.
پولس برای اینکه بگوید این قول من‌درآوردی و از جانب خودش نیست، در آیه بعدی سند این عقیده مهم و حیاتی مسیحیت را آورده و بیان می‌کند: «روشن است که هیچ‌کس نمی‌تواند از راه حفظ شریعت و قوانین مذهبی، موردقبول خدا واقع شود. یکی از انبیاء نیز گفته است: فقط کسی نجات می‌یابد که به خدا ایمان داشته باشد».[3] آری بر پایه‌ی همین سند، پولس در بخشی از کتاب مقدس عمل به احکام را مقبول خدا ندانسته و عمل‌کنندگان به احکام و شریعت را ملعون می‌داند. به‌راستی، ای کاش پولس می‌گفت که کدام‌یک از انبیاء الهی چنین حرفی را به زبان آورده است.
در مقابل این عقیده و نظر پولس که فصل الخطاب برای مسیحیان بوده و عمل به آن برای عموم مسیحیان الزامی است، نظر دیگری وجود دارد که درست خلاف این نظر را بیان کرده و عمل به آن هم باید بر مسیحیان الزامی باشد. علاوه بر خود نظر، صاحب‌نظر هم به مراتب رتبه‌ی بالاتری از پولس داشته و نمی‌توان به راحتی از کنار او گذشت. خود مسیح نظری خلاف نظر پولس گفته و در مورد عمل به شریعت چنین فرموده است: «گمان مبرید که آمده‌ام تا تورات موسی و نوشته‌های سایر انبیاء را منسوخ کنم. من آمده‌ام تا آن‌ها را تکمیل نمایم و به انجام رسانم به‌راستی به شما می‌گویم که از میان احکام تورات، هر آنچه که باید عملی شود، یقیناً همه یک به یک عملی خواهند شد».[4] شاخص‌ترین ویژگی تورات و صحف انبیا، شریعت بوده و مسیح اذعان می‌کند که من برای باطل ساختن شریعت موجود در تورات و صحف انبیاء نیامده‌ام.
حضرت عیسی (علیه السلام) در ادامه آیه فوق، بزرگ شدن در ملکوت آسمان را منحصر در عمل به احکام دانسته و مردم را از ترک عمل به شریعت موجود در تورات و صحف انبیاء، بر حذر داشته و آنان را تهدید می‌کند که اگر به شریعت عمل نکنید، در ملکوت آسمان کمترین شمرده می‌شوید. مسیح در انجیل متی چنین می‌گوید: «پس اگر کسی از کوچک‌ترین حکم آن سرپیچی کند و به دیگران نیز تعلیم دهد که چنین کنند، او در ملکوت آسمان از همه کوچک‌تر خواهد بود؛ اما هر که احکام خدا را اطاعت نماید و دیگران را نیز تشویق به اطاعت کند، در ملکوت آسمان بزرگ خواهد بود».[5]
مسیح نه‌تنها در مقام گفتار خود و مردم را ملزم به پایبندی به احکام و شریعت می‌داند، در مقام عمل نیز بر این گفتار خود جامه عمل می‌پوشاند؛ و درست در همان کتاب مقدسی که عامل به شریعت را ملعون نزد خدا قلمداد می‌کرد، مسیح خود از کسانی است که اهتمام ویژه به عمل به شریعت را از خود نشان می‌دهد. اگر کسی به اناجیل مراجعه کند در انجیل لوقا به‌وضوح خواهد یافت که مسیح هم آداب ختنه را به جا آورده و هم مراسم تطهیر و قربانی را انجام داده‌اند.[6] اگرچه عمل به این شرایع در دوران طفولیت مسیح بوده اما وی در اوج جوانی و بلوغ نیز، پایبند به شریعت بوده و روزه ‌می‌گرفته است؛ «عیسی در آن زمان، برای مدت چهل شبانه‌روز روزه گرفت. پس در آخر بسیار گرسنه شد».[7] بر طبق آنچه در کتاب مقدس آمده علاوه بر روز وی نماز نیز می‌خواند و به هیکل مالیات پرداخت می‌کرد.
در بخشی از کتاب مقدس مسیحیان، پولس می‌گوید به شریعت عمل نکنید و اگر عمل کنید، زیر لعنت خداوند هستید. در بخش دیگر، مسیح می‌گوید به شریعت عمل کنید و اگر نکنید، کمترین افراد در ملکوت آسمان هستید. به‌راستی حرف کدامیک از این دو، فصل الخطاب و حجت برای مسیحیان است؟ پولس بر طبق نظر مسیح، کمترین فرد در ملکوت آسمان است؟ چراکه وی علاوه بر اینکه خود به شریعت عمل نکرد، مردم را نیز از عمل به شریعت، منع می‌کرد. یا اینکه باید پذیرفت بر طبق نظر پولس، مسیح که به شریعت عمل می‌کرد، نزد خداوند ملعون است؟

پی‌نوشت:
[1]. ترجمه تفسیری کتاب مقدس، غلاطيان 5: 2.
[2]. ترجمه تفسیری کتاب مقدس، غلاطيان 3: 10.
[3]. ترجمه تفسیری کتاب مقدس، غلاطيان 3: 11.
[4]. ترجمه تفسیری کتاب مقدس، متي 5: 17-18.
[5]. ترجمه تفسیری کتاب مقدس، متي 5: 19.
[6]. ترجمه تفسیری کتاب مقدس، لوقا 2: 21-23.
[7]. ترجمه تفسیری کتاب مقدس، متی 4: 2.