مدعیان دروغین مهدویت
احمداسماعیل بصری، مدعی است که مخالفینش هیچ گونه قانون معرفت حجت الهی ندارند، در صورتی که در روایات معصومین(ع)، مجموعه‌ای از قوانین معرفت حجت الهی وجود دارد.
عباس فتحیه، روایتی از وشاء در تأیید حجیت خواب در شناخت حجت الهی نقل می‌کند، در حالی که این روایت از حیث اعتبار، در نهایت ضعف است و در مباحث اعتقادی، به این گونه روایات، نمی‌توان استناد کرد.
پیروان احمد اسماعیل بصری به خاطر عدم همراهی زائرین حسینی با آنها برای تخریب چهره زائرین تلاش کرده و آنها را به اصحاب اهل‌بیت(ع) که نسبت به امام زمانشان معرفت نداشتند، تشبیه کرده‌اند؛ طبق ادعای پیروان احمداسماعیل بصری، شرط بهره‌مندی زائر از ثواب زیارت امام حسین علیه‌السلام، این است که او باید به شخص احمد اسماعیل معرفت و ایمان داشته باشد.
احمد بصری در کتاب خویش برای اثبات حجیت خواب در تشخیص حجت الهی، به خواب وهب نصرانی استناد کرده؛ در حالی که چنین داستانی در منابع معتبر تاریخی نقل نشده و فقط در کلام خطبای عراقی برای اولین بار نقل شده است.
مبلغین جریان احمد بصری اعتقاد دارند که بر روی پرچم امام زمان(عج)، شعار«البیعة لله» حک شده است و روایات اهل‌بیت(ع) به این نکته اشاره دارد؛ این در حالیست که با کنکاش در روایات نقل شده در این‌باره، روشن می‌شود هیچ کدام از آن روایات، از معصومین(ع) صادر نشده است.
مبلغین جریان انحرافی احمداسماعیل بصری معتقدند که بر حدیث وصیت، هیچ اشکالی وارد نیست؛ این ادعا در حالیست که بر این حدیث، اشکالات سندی و محتوایی وارد است، به گونه‌ای که چنین حدیثی با مبانی شیعی سازگاری ندارد.
عباس فتحیه در تحریف معنوی روایتی، مصداق (متحرکنا) را احمداسماعیل بصری می‌داند، در صورتی که مصداق واقعی روایت مذکور را می‌توان با قرائنی که در روایات دیگر وجود دارد، مشخص کرد و آن مصداق کسی غیر از حجت بن الحسن العسکری(ع) نیست.
یکی از مبلغین جریان انحرافی احمداسماعیل بصری، برای تضعیف جایگاه عالمان شیعه، کتاب‌های ارزشمند ایشان در مباحث مهدویت را فقط حاوی جمع روایات و بدون انجام کاری عمیق در این زمینه عنوان کرده است. اما بر خلاف این ادعا، با مطالعه کتاب‌های عالمان شیعه، علمیت و تلاش آنها در مقابله با جریان انحرافی روشن خواهد شد.
پیروان جریان احمداسماعیل بصری، در کانال رسمی خود حدیثی جعلی در مورد آغاز هلال محرم منتشر کرده‌اند؛ در صورتی که این حدیث، در منابع متأخر حدیثی به صورت مُرسَل نقل نشده و به همین خاطر، نمی‌توان آن را به امام معصوم(ع) نسبت داد.
عباس فتحیه با مغالطه‌ای آشکار بیان می‌کند که برخلاف تصور عموم، آن کسی که در بین رکن و مقام با او بیعت می‌شود، احمد بصری است؛ درصورتی که آن کسی که بین رکن و مقام با او بیعت می‌شود، کسی است که زمین را پر از عدل و داد می‌کند و به اعتراف احمد بصری، این وظیفه توسط حجت بن الحسن(ع) انجام می‌شود.
جریان انحرافی احمداسماعیل بصری، هر روایتی در منابع قدیم و جدید باشد، نقل می‌کنند و هیچ‌‌گونه بررسی حدیثی، برای اعتبارسنجی احادیث انجام نمی‌دهند.
احمد اسماعیل بصری مدعیست، اولین شخصی است که به حدیث وصیت استناد کرده و این نشان حقانیت اوست. اما با اندک تأملی روشن می‌شود که پیش از او محمدکریم‌خان کرمانی (از رهبران شیخیه) و علیرضا پیغان برای اثبات ادعای باطل خویش از این روایت استفاده نموده‌اند.
طرفداران احمد اسماعیل بصری، اعتقاد دارند که تقلید از علما هیچ گونه دلیلی ندارد و این مسئله با مفاد آیه اکمال دین، تعارض دارد؛ در صورتی که احمداسماعیل بصری در یکی ازکتاب‌هایش می‌پذیرد که در عصر غیبت کبری، تقلید از عالمان دینی جایز است و تأیید تقلید را مستند به روایات اهل بیت(ع) می‌داند.
در این روایات، شخصی که برپاکننده عدل است را امام زمان حجت بن الحسن العسکری (ع[) معرفی می کنند. سوالی که از اتباع احمدالحسن باید پرسید این است که آیا از این غصب صفات امام توسط احمدالحسن بصری نتیجه ای غیر از این باید گرفت که وی کذّاب و مفتر است؟