اسناد
مؤلفین اهل سنت در کتاب الموسوعة الفقهية پيرامون فتوای علمای مذاهب اسلامی درباره توسل می نویسند:
«جمهور فقهای اهل سنت (مالکی، شافعی، حنبلی و متأخرین حنفی مذهب) توسل به پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) را چه در زمان حیات حضرت باشد چه پس از وفات ایشان، جایز دانسته‌اند.»
در باب زیارت اشخاص مختلف با امام زمان (عجل‌الله‌فرجه) روایات صحیح السندی وارد شده است،
در باب زیارت اشخاص مختلف با امام زمان (عجل‌الله‌فرجه) روایات صحیح السندی وارد شده است، ازجمله:
شعرانی نقل می کند: «شیخ عارف بالله! مولای من حسن عراقی می گوید: من در سوریه وارد مسجد جامع دمشق شدم. شخصی درباره حضرت مهدی (عجل‌الله‌تعالی) بالای منبر سخن می‌گفت.
از لجنه فقهی وهابیون سؤال شده است: بعضی احادیث صحیح بخاری و مسلم را انکار می کنند.
لجنه فقهی وهابیون فتوا داده اند: اگر خبر واحد یا حدیثی از پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) ثابت شود، در اعتقاد و عمل به اجماع اهل سنت حجت است و کسی که احتجاج به حدیث آحاد را بعد از اقامه حجت بر او ا
معیاری در روایات اهل سنت برای عدم خروج بر حاکم وجود دارد و آن بر پا داشتن نماز توسط حاکم است؛ یعنی تا زمانی که حاکم نماز می‌خواند، خروج بر او جایز نیست، هر چند از وی هزاران معصیت خدا و افعال قبیح د
معیاری در روایات اهل سنت برای عدم خروج بر حاکم وجود دارد و آن بر پا داشتن نماز توسط حاکم است؛ یعنی تا زمانی که حاکم نماز می‌خواند، خروج بر او جایز نیست، هر چند از وی هزاران معصیت خدا و افعال قبیح د
طبق روایات اهل سنت یکی از آثار خروج بر حاکم این است که فرد خروج‌کننده قبل از این که از دنیا برود، خداوند او را ذلیل و خوار می‌کند.
ابوحيان اندلسی ذیل آیه 179 سوره آل عمران می نويسد: «خداى تعالى (رسولان را) انتخاب می‌کند؛ پس از امور غیبی هر چه بخواهد او را باخبر می‌کند؛ چون انتخاب رسول متضمن اراده خدا به اطلاع دادن اخبار غیبی به آنان است.
نسفی، از علمای قرن ششم اهل سنت عبارت (وَ لكِنَّ اللَّهَ يَجْتَبِي مِنْ رُسُلِهِ مَنْ يَشاءُ) از آیه 179 سوره آل عمران را اينگونه معنا كرده است: «و لكن خداى تعالى رسول می‌فرستد؛ پس به او وحی می‌کند و خبر می‌دهد که در غیب چنین است و فلانی در قلبش نفاق است و فلانی فرد مخلصی است.
بخاری محدث مشهور اهل سنت می نویسد:
«امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) فرمود: ای ابوبکر! تو در حق من ظلم و استبداد کردى و به خاطر جایگاه من نزد رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) قطعاً خلافت، حق مُسلّم من بود. با شنیدن سخنان امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) قطرات اشک ابوبکر سرازیر گشت.»
ابن کثیر ذیل آیه 26 و 27 سوره یوسف، اقوال علما را در مورد شاهد از بستگان زلیخا که گواهى داد و گفت: اگر پیراهن یوسف از جلو پاره شده باشد، زن راستگو و یوسف از دروغگویان است و اگر پیراهن از پشت دریده شده است، زن دروغگو و یوسف از راستگویان است، نقل کرده است.
علامه مجلسی پس از نقل 84 روایت در یک باب در مورد امر به سلام کردن با لقب امیرالمؤمنین و اینکه کسی غیر حضرت علی (عليه‌السلام) به این لقب نامیده نمی شود و وجه تسمیه حضرت به این لقب می‌نویسد: «فرد منصف در تواتر این روایات که از فریقین نقل شده، شک نمی‌کند و ما برخی از روایات در این زمینه را به جهت طو