زرتشت
موبدان زرتشتی، منکر وجود خشونت در دیانت خود هستند. اما به راستی هر کس که اندکی در تاریخ زرتشتیگری مطالعه کند؛ متوجه خواهد شد که آیین زرتشتی، منشأ شدیدترین خشونتها در عرصه حیات بشری بوده است. در متن گاتها، هات 31، بند 18 نیز به روشنی آمده است که زرتشتیان وظیفه دارند که مخالفین آیین زرتشتی را به وسیله سلاح جنگی، نابود و ریشهکن کنند.
موبدان زرتشتی در حال حاضر هرگونه اعتقاد به توسط و شفاعت را منکرند. اما باید دانست که طبق متون مقدس زرتشتیان (به ویژه گاتها، که مشهور به کهنترین بخش اوستا است)، اعتقاد به توسل و شفاعت امری روشن و مبرهن است که متأسفانه موبدانِ زرتشتی آن را مخفی میدارند، همانگونه که حقایق بسیاری را از حقجویان پنهان میکنند.
اسلامی دینی است که حد و مرز ندارد. در تاریخ موارد بسیاری است که ایرانیان محبت اهل بیت را به جان و دل پذیرفته اند. مانند ابوعبد الله زاذان فارسی که در زمان پیامبر به دنیا آمد و با عنایت امیر المومنین حافظ تمامی قرآن شد.
موبدان زرتشتی در گذر هزاران سال همواره مروّج خَُوَِیدوده (ازدواج با محارم) بودند. حتی برای مشروعیت بخشیدن به این مسئله توجیهاتی نیز ارائه کردند. در متون تاریخی و ادبی هم مصادیقی فراوان از این موضوع (ازدواج با محارم) وجود دارد، چنانکه اصل این مطلب امری ثابت شده است و هیچ یک از اوستاشناسان و زرتشتیپژوهان معتبر و منصف در آن تردیدی ندارند. جالب است بدانیم که موبدان زرتشتی اصرار فراوان داشته اند که بگویند زرتشت خود مروّج خَُوَِیدوده (ازدواج با محارم) و بسیار علاقهمند به این امر بود!
در باور زرتشتیگری، اهورامزدا، دانا هست، ولی توانا نیست. یا به عبارتی روشنتر، اهورامزدا، قادر مطلق و نیروی بلامنازع در جهان هستی نیست. بلکه ضعف دارد. در آغاز جهان، اهورامزدا ' ترسید ' که اگر نبرد نور و ظلمت در زمان بیکرانه انجام شود، هرآینه اهریمن پیروز میدان خواهد بود. پس زمان کرانهمند را آفرید تا موقعیت را به سود خود برگرداند و بر اهریمن پیروز شود.
علامه طباطبايی: «روايات هر چند مجوس را اهل كتاب خوانده، كه لازمهاش آن است كه اين ملت نيز براى خود كتابى داشته باشد و يا منسوب به يكى از كتابهايى از قبيل كتاب نوح و صُحُف ابراهيم و تورات موسى و انجيل عيسى و زبور داود باشد كه قرآن آنها را كتاب آسمانى خوانده و ليكن قرآن هيچ متعرض وضع مجوس نشده و كتابى براى آنان نام نبرده و كتاب اوستا كه فعلا در دست مجوسيان است نامش در قرآن نيامده، كتاب ديگرى هم كه نامش در قرآن آمده باشد در دست ندارند.»
منطق اسلام در اين زمينه، هم در بُعد شعار، هم در تعيين مصاديقِ خوبی و بدی و هم در عملِ الگوهای دينی، بسی كاملتر و نيكوتر از شعائر زرتشتی است. اگر زرتشت میگويد: «پندار نيك، گفتار نيك و كردار نيك»، اسلام پا را فراتر از اين گذاشته، ميگويد: «نيكترين انديشه، نيكترين گفتار و نيكترين كردار» و مصاديق آن را نيز به صورت روشن و دقیق معيّن كرده است.
مهریه در احوال شخصیه زرتشتیان مقوله ای غیر قابل انکار است. هرچند موبدان امروزی جامعه زرتشتیان در اینکه مهریه را اثبات و رد کنند، اختلاف نظر دارند. برخی میگویند مهریه وجود دارد و باید ثبت رسمی شود. اما برخی میگویند که نیازی به این موضوع نیست.
مهریه طبق گفته زرتشتیان و طرفداران آنها، وجود ندارد. ولی بر طبق متن قوانین احوال شخصیه زرتشتیان و ماده 29 از این قوانین، مهریه در این آیین وجود دارد. البته مشخص کردن مهریه زمانی است که دو طرف بخواهند از یکدیگر طلاق بگیرند و در ابتدا و زمان ازدواج مهریه مشخص نمیشود.
پاره شدن نامه پیامبر توسط خسروپرویز پادشاه ساسانیان بدون شک اتفاق افتاده و اگر مطلبی در رسانهها و شبکهها و حتی سایتها در مورد نادرست بودن و تردید در مورد پاره شدن نامه پیامبر هست، مطمئنا با سانسور و نادیده گرفتن مطلب کامل در مورد آن بیان شده است.
پاک کننده بودن چهار آخشیج و عناصر مقدس در ایران باستان، از زمانی برای این عناصر افزوده شد که موبدان زرتشتی اصلاحات و تغییراتی را در امور آیینی خود ایجاد کردند. اضافه کردن قید پاک کنندگی برای رفع تناقض و کاستی بود که در آیین زرتشت ایجاد شد. این کار اضافه کردن قید پاک کنندگی هم تنها توسط موبدان زرتشتی انجام شد.
واژه آذر که آتش معنی میدهد یکی از چهار عنصر پاک کننده در نزد زرتشتیان است. زرتشتیان آتش را سمبل روشنایی و گرما میدانند، به همین دلیل برای نیایش اهورامزدا، به آتشکده یا جایی که روشنایی وجود دارد روی میآورند. در گاهشماری زرتشتیان روز نهم هر ماه، آذر نام دارد و در ماه آذر به هنگام فرارسیدن روز آذر، این روز را جشن میگیرند.
کاریز یا قنات، اثری است مربوط به دوره اورارتوها که ساکن اصلی سرزمین ایران بودند. تنها اثری هست که انتقال آن توسط غارت گرانی آثار باستانی ایرانی غیر ممکن بوده است و برای همین عده ای قصد آنرا داشته اند که به دروغ این اثر را به نام خود ثبت کنند.
گاهان سروده ای است که انتساب آن به زرتشت با توجه به اختلافات بسیار در تاریخ و محل تولد بسیار سخت است. اگر قبول کنیم که این سروده برای زرتشت است، ترجمه این متون عمده مشکل زبان شناسان است. ولی موبدان در بخش ترجمه کار به ترجمه زبان شناسان نداشته اند و خود هرگونه خواسته اند این سروده ها را ترجمه کرده اند.