شیعه

وهابیون ادعا کرده اند که شیعیان به دلیل آنکه اجدادشان مجوسی بوده، آثار و اعمال و اعتقاداتشان را در مذهب خود وارد کرده اند. در پاسخ به این ادعای باطل، باید گفت برخی از محدثان بزرگ و مشهور اهل سنت ایرانی بودند و جدّ بعضی از آنان مسلمان نبودند؛ در نتیجه تأثیرپذیری از اعتقادات مجوس بیشتر بر آنان صدق میکند.

مفتیان وهابی ادعا کرده اند که مذهب شیعه را دشمنان اسلام یعنی همان یهود و مجوس به وجود آوردند و هدفشان مقابله با مذهب اهل سنت بوده است. در پاسخ به این افترا باید گفت، هر کجا که پیامبر (ص) دعوت به نبوت و رسالت خود کرده اند، به امامت و خلافت بلافصل امیرالمؤمنین (ع) و ائمه معصومین (ع) نیز دعوت کردند و شیعه مذهب اهل بیت (ع) است.

بر اساس آیهی 122 سوره مبارکه توبه، برای عدهای از مسلمانان یادگیری تخصصی مبانی دین وجوب شرعی پیدا میکند و قرآن کریم علاوه بر آنکه حفاظت فیزیکی و مقابله با دشمنان در میدان نبرد را واجب میداند، تعلیم و فراگیری دین و تفقه در آن را نیز به عنوان وظیفه الهی، بر مسلمانانی که توان و استعداد یادگیری آن را دارند، واجب میداند.

امروز مهم ترین وظیفه مسلمانان پرهیز از تفرقه و اختلاف است. زیرا دشمنان اسلام، تفرقه افکنی را برای گرفتن توان و قدرت امت اسلام، در دستور کار خود قرار داده و در این راستا سناریوهای گوناگونی را تنظیم کردهاند که نمونه بارز آن سخنان اختلاف برانگیز مولوی گرگیج علیه اهل بیت (ع) است.

شیعیان بر اساس ایمان و اعتقاد به مقام شامخ امیرالمومنین (علیهالسلام)، همواره به دنبال ابراز پایبندی خود به ساحت مقدس حضرت بوده و هستند. اما یک سؤال پیش میآید که چرا با وجود بیان مقام الهی امیرالمؤمنین (علیهالسلام)، نام ایشان در نماز نیامده است؟ در پاسخ گفته میشود که نماز، عبادتی توقیفی است و تمام ارکان و اجزای واجب آن از جانب شارع مقدس وضع شده است.

شمر بن ذی الجوشن اگر چه با اهداف شخصی خود مانند حب جاه و مقام و هوای نفس در لشکر امیرالمؤمنین علی (علیهالسلام) حاضر شد، اما در انتها نتوانست جلوی اظهار دشمنی خود را بگیرد و با فرار به سمت معاویه، نام خود را در لیست یاران او ثبت و ضبط کرد.

محمد اسماعیل صلاحی که خود را امام حاضر و ظاهر معرفی کرده بود، برای اثبات این ادعای خود نسبت دروغ و ناروایی را متوجه مذهب تشیع کرد. وی ادعا کرد که مقام و جایگاه امامت به دوازده نفر ختم نمی شود و روایات در این مورد فقط در اهل سنت و به خلفای آنها اطلاق شده و سالها و قرنها بعد جزء عقاید شیعه قرار گرفته است.

کشورهایی چون آمریکا، اسرائیل و انگلیس همواره در صدد ایجاد فضای تنشی میان مسلمانان جهان هستند و با دست زدن به فعالیتهایی در زمینه های مختلف در صدد تضعیف قدرت مسلمانان جهان از طریق تفرقه افکنی و ایجاد دشمنی بین مذاهب اسلامی هستند.

قرآن و حديث از مهمترين منابع فهم اسلام هستند که غالب شیعیان و اهل سنت، حجیت آن دو را قبول دارند. آيات و احاديث زيادی بر حجیت آن دو، به همراه هم تأکید دارند و آن دو با هم را مايه سعادت مسلمانان میدانند. اما افراط برخی از مسلمانها در قرآن و در حديث، سبب به وجود آمدن جريانهايی خاص شد.

امام صادق (علیهالسلام) را میتوان بهترین شاخصۀ تقریب مذاهب اسلامی در شـیعه به شمار آورد که به لحاظ ارتباط فکری و فرهنگی کامل و ممتاز خود با فرقههای اهل سنت، بسیار مورد تأیید و توجه آنان بوده است.

قائل شدن به این مطلب که شیعیان، امام حسین (علیهالسلام) را به شهادت رساندهاند دارای تناقض و تضادی آشکار است. چرا که شیعه به یار و انصار و پیرو و نیز دوستدار یک شخص گویند، اما اینکه به قاتل و دشمنی که در صف و سپاه مقابل قرار گیرد نیز شیعه بگویند، کلامی واضح البطلان است.

لفظ شیعه در زمان حیات پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) بر چهار تن از صحابه اطلاق میشد که عبارت بودند از: سلمان، مقداد، ابوذر و عمار یاسر. این افراد از جمله کسانی هستند که در مسئله خلافت و امامت، حضرت علی (علیهالسلام) را خلیفه بلافصل پیامبر میدانستند با این وصف، و با توجه به این که نظریه شیعه در مسئله امامت به نصوص کتاب و سنت مستند گردیده است

به نظر میرسد تکيه به رای بزرگانی مانند امام خمينی(رحمة الله عليه) و مقام معظم رهبری و ديگر عرفای معاصر بر شيعه و عارف بودن جناب حافظ، رأی و نظری محکم است و نمیشود به سادگی از کنار آن گذشت. حتی در افرادی که چنين روشی را نمیپسندند، رأی اين بزرگان میبايست ايشان را محتاط کند، که به راحتی نظر به سنی بودن و يا صوفی و درويش بودن جناب حافظ ندهند.

امام هادی امام دهم ما شیعیان، شخصیتی است که متأسفانه به علت محدویتهای زمانی و مکانی که از سوی دشمنان برای ایشان ایجاد شده بود، کمتر مورد شناخت واقع شدهاند این در حالی است که ایشان از نظر علمی و عملی سرآمد روزگار خویش بودهاند و به مانند اجداد مطهر خود نوری فروزان در شبستان روزگار سیاه ظلمت و تباهی بودند و به تشنگان هدایت...