اسلام ناب
در روایات متعددی است که بهترین دعاها یا در رأس دعاها، استغفار است؛ طلب مغفرت از پروردگار؛ استغفار امثال ما از نوعی از گناهان متعارف و معمولی و گرایش‌های حیوانی است؛ بعضی‌ها استغفارشان از ترک اولی است؛ بعضی ترک اولی هم نمی‌کنند، اما استغفار می‌کنند که این استغفار از قصور ذاتی و طبیعی انسانِ ممکن در قبال عظمت ذات مقدس پروردگار است که این استغفار اولیاء و بزرگان است.
امام سجاد (ع) به خداوند عرض می‌کند: «تو این باب را باز کردی به روی ما که به سوی عفو تو بشتابیم، از نعمت عفو و رحمت تو بهره ببریم. این در، درِ توبه است.» اولین قدم در توبه و انابه این است که به عیب کار توجه کنیم، بفهمیم گناهمان کجاست. از شخص خودمان هم شروع کنیم؛ از آدم‌های معمولی که تقصیر و گناه و خطا در کارشان زیاد است، تا انسان‌های برجسته و بندگان صالح خدا باید به سوی خداوند برگردند.
حجاب یک تکلیف الهی است که تقید به آن ضامن سلامت شخصیت و کمال انسانی است. حجاب؛ به‌عنوان يك سراپردهٔ مجلل، شخصيت و قداست زن را در بر می‌گيرد و روزبه‌روز بر درخشندگی و شخصيت زن می‌افزايد.
برهنگی از جمله برنامه دشمنان برای سلطه فرهنگی بر جوامع اسلامی است. سلطه‌گران همواره سعی داشته و دارند تا با ترويج بی‌بندوباری و بی‌حجابی سنت‌ها و آداب و رسوم ملی و مذهبی ملت‌ها را خدشه‌دار كرده و آنان را با فرهنگ خود بيگانه سازند و از اين طريق بر ملت‌های مسلمان تسلط يابند.
ماه رمضان، ماه خشوع، استغفار، بازگشت به خدا، خودسازی و ماه اخلاق است. رهبر انقلاب می‌فرماید: «یکی از دستاوردهای بزرگ ماه رمضان، توبه و انابه است.» ایشان در فرق بین توبه و انابه فرمودند: «توبه برگشت از راه غلطی که ما با گناهان خود، با غفلت‌های خود، آن راه را رفتیم و معنای انابه این است که توجه به خدای متعال پیدا کنیم برای حال و آینده؛ ... توبه مربوط به گذشته است، انابه مربوط به حال و آینده است.»
ازجمله ویژگی‌های ماه رمضان، امید رسیدن روزه داران به تقواست. رهبر انقلاب در سخنرانی‌های خود در ماه رمضان در مورد تقوا فرمودند محصول ماه رمضان، تقواست؛ ماه رمضان در ما ذخیره تقوا ایجاد می‌کند و در اثر تقوا، علم، هدایت، رحمت الهی، فلاح و رستگاری از سوی خداوند به انسان عطا می‌شود. تقوا به انسان فرقان و قدرت تشخیص حق از باطل می‌دهد و موجب می‌شود از قدرت‌های غیر خدا نترسیم.
ازجمله ویژگی‌های ماه رمضان، امید رسیدن روزه‌داران به تقواست؛ رهبر انقلاب در سخنرانی‌های متعددی که در ماه رمضان داشتند، در مورد تقوای فردی و تقوای اجتماعی سخن گفتند؛ همچنین ایشان در توضیح ابعاد مختلف تقوا، کلام امام سجاد (ع) را نقل می‌کنند که امام با این بیان، مؤمنین را به ابعاد جدیدی از معنای تقوا، مفهوم تقوا و مصادیق تقوا متوجه می‌کنند که برخی تقوای فردی و برخی تقوای اجتماعی است.
ازجمله ویژگی‌های ماه رمضان، امید رسیدن روزه داران به تقواست. رهبر انقلاب در سخنرانی‌های خود در ماه رمضان در مورد تقوا سخن گفته‌اند؛ ازجمله تقوا را با عبارت‌های «به خود پرداختن»، «مراقبت از خویش»، «عنان خویش گرفتن»، « پروا کردن؛ ملاحظه کردن» و در تقابل با اغوای شیطان معنا کرده‌اند.
رهبر معظم انقلاب در سخنرانی‌های متعدد خود درباره موقعیت ماه رمضان در بین ماه‌های سال و نورانیت‌هایی که از ماه رمضان نصیب مؤمنین می‌شود، می‌فرمایند، به طور کلی عامل به معنویات در ماه رمضان، به نورانیت می‌رسد. این نورانیت‌ها برای رسیدن به اهداف والا، لازم است و توصیه می‌کنند که این نورانیت‌ها را برای بعد ماه رمضان حفظ کنید.
رهبر معظم انقلاب تأکید بسیاری دارند که مؤمنین از فرصت ویژه ماه رمضان استفاده کنند و این ماه را از دست ندهند؛ فضاى رمضان، فضاى صفا و معنویّت و صدق و اخلاص است. نتیجه اعمالی که انجام می‌دهیم در عالم قیامت به صورت رفتن به بهشت، مجسم خواهد شد؛ عاملین به این سفارشات، افراد موفقی هستند که می‌توانند از برکات ماه رمضان در تلطیف روابط اجتماعى نیز بهره برند.
تحیت خدای متعال بر خدیجه (ع) و مباهات ذات اقدس الهی به آن حضرت، بر مقام والا و جایگاه رفیع آن بانوی بزرگوار در پیشگاه الهی دلالت دارد. خداوند متعال بارها موقعيت و مقام حضرت خديجه (س) را از طرق گوناگون آشكار نموده است.
یکی از مهم‌ترین موضوعات دینی که به عنوان ضروری دین و واجب شرعی مطرح شده، رعایت حجاب برای بانوان است که پایبندی به آن نقش کلیدی در استحکام نظام خانواده دارد.
تعریف ماه رمضان در یک جمله، ماه رمضان، ماه فرصت‌هاست. فرصت‌های فراوانی در این ماه در برابر ماست؛ هر فرصتی هم نعمت است و هر نعمتی هم نیازمند شکر و سپاس است. شکر و سپاس نعمت هم این است که انسان نعمت را بشناسد؛ بر طبق اقتضای این نعمت رفتار کند؛ از آن بهره ببرد؛ نعمت را از خدا بداند و آن را در راه خدا بکار برد.
اميرالمؤمنین (ع)، راهى جز جنگ و پيكار با معاویه نداشت، زیرا ابقای او را جایز نمی‌دانست و تسليم شدن و واگذار کردن تدبیر امور جامعه اسلامى به فردى نالایق و مخالف سنت نبوی سبب انحراف مردم از اسلام و ایجاد حكومت أموى و سفيانى و زنده شدن ارزش‌هاى جاهلی مى‌شد؛ اميرالمؤمنین (ع) به وظیفه خود عمل کرد و در اسلام حکومت کردن هدف نیست و بنا نیست که حکومت به هر وسیله‌ای حفظ شود.