ابن بشر مورخ سعودی با افتخار جنایات وهابیت را چنین تعریف می‌کند: «هنگامی‌که سعود بن عبدالعزیز به شهر زبیر رسید، همه آن منطقه را ویران کردند و افراد بسیار زیادی را کشتند. بعد از آن به سوی زبیر حرکت کرده و شهر زبیر را محاصره کردند. تمام مراقد و قبور را از جمله مرقد «حسن بصری» و «طلحه» را با خاک یکسان کردند، و هیچ اثری باقی نماند.

تاریخ آکنده از ثبت حوادث و وقایع تلخ و شیرینی است که به عنوان سندی ماندگار و درس عبرتی برای آیندگاه به ثبت می‌رسد. سیاه برگی از تاریخ آن زمانی رقم خورد که عده‌ای مانع ثبت و نگارش وصیت پیامبر (ص) در تعیین جانشینی خلافت به جهت فلاح و رستگاری امت شدند که اثر تخریبی آن تا به امروزه، باعث به بیراهه رفتن تعداد زیادی از مردم شده است.

خباثت و کینه ورزی های بریتانیا در ایجاد ضعف در ممالک اسلامی امری غیر قابل تردید است. حکومت عثمانی که در زمان خود نماینده فکر خلافت و پایه مقاومت در برابر تارج اروپایی‌ها بود سد محکمی در برابر اهداف بریتانیا به حساب می‌آمد. این خود انگیزه مهمی بود تا بریتانیا به حمایت از فرقه‌ها و تجزیه طلب‌هایی مانند آل سعود بپردازد.

امروزه با توجه به گسترش وسایل ارتباط جمعی و از جمله ماهواره‌ها، متاسفانه استکبار به جای استفاده صحیح از آن، با انکار واقعیات  در امور مذهبی سعی در به انحراف کشاندن اذهان عمومی دارند؛ ایشان خشم حضرت فاطمه (س) نسبت به خلفاء را امری احساسی و کم اهمیت جلوه دادند و با بیان الفاظ و عباراتی سعی در سرپوش گذاشتن بر جنایات رخ داده دارند.

شخصی نزد عایشه به امیرالمومنین(ع) دشنام داد، اما عایشه نه تنها هیچ عکس العمل منفی در برابر فرد دشنام دهنده نشان نداد، بلکه به نوعی رضایتش را از این عمل، اعلام کرده و به فرد دشنام دهنده گفت که من در مورد ناسزایی که به علی گفتی چیزی به تو نمی‌گویم. سیاق این حدیث دلالت بر رضایت عایشه از ناسزاگویی به امیرالمومنین(ع) دارد.

برخی با پنهان کردن حقایق تاریخی، تاریخ را به گونه‌ای که مطلوبشان است نشان می‌دهند. وهابیت یکی از سردمداران تحریف واقعیتند. آنها پروژه‌های مختلفی را در دست اجرا دارند که از جمله‌‌ی آنها، حسنه جلوه دادن روابط خلفا و عایشه با امیرالمومنین(علیه السلام) است، تا با این پروژه، خلفا را از نقطه‌های تاریک تاریخ و عایشه را از جنگ جمل تبرئه کنند.