یکی از صفات زشتی که در قرآن و روایات آثار منفی و زیان‌باری برای آن بیان شده است، حسادت می‌باشد. نخستین حسد،حسادت قابیل نسبت به برادرش هابیل بود، آن هم به جهت این‌که خداوند قربانی هابیل را پذیرفت ولی قربانی قابیل را نپذیرفت و این موضوع برای قابیل انگیزه‌ای برای کشتن برادرش شد. در آیه دیگری از زشتی این عمل به خدا پناه می‌بریم.

بسیاری از مورخین و محدثین سن حضرت خدیجه (سلام‌الله‌علیها) را در حدود 25 تا 28 سال دانسته‌اند. و در آن زمان پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله)، نیز 25 ساله بودند، بنابراین تفاوت سنی بین پیامبر اکرم و حضرت خدیجه نبوده و یا حدود سه سال بوده است. حالا سؤال اینجاست که چرا برخی می‌کوشند، که سن حضرت خدیجه را چهل سال معرفی کنند؟ آن هم بر اساس نظری که...

متاسفانه عناوین و اسم‌ها جای خود را از دست داده‌اند و بی مسمی شده‌اند. کسانی که خود را اهل سنت می‌نامند می‌بایست بیشترین عمل کنندگان به سنت باشند و سلفی‌ها باید به اطاعت بی چون و چرا از سلف صالح تن می‌دادند، اما دریغا که ایشان نه اهل سنت‌اند و نه پیرو سلف صالح. ایشان حتی با دیدن افطار کردن روزه توسط شخص پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم، باز هم مصر به گرفتن روزه بودند.

امام سجاد چهارمین پیشوای شیعیان، بعد از شهادت پدرشان و جوّ خفقان آن زمان که زمامداران ستمگر آشکارا به احکام اسلام دهن کجی می‌کردند و جامعه را چنان به فساد آلوده کرده بودند که قیام و اصلاح ناممکن شده بود، از این‌رو برای انجام رسالت خود که هدایت و تربیت انسان‌ها بوده است، با توسل به شیوه دعا و نیایش از مکتب غنی تشیع علوی پاسداری کردند.

زمانی که خبر مردن معاویه انتشار یافت همه منتظر بودند که سرنوست حکومت به کجا می رسد. مردم بعد از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) شاهد خلاف ها و ظلم های متعددی بودند. وظیفه امام علیه اسلام این بود که مردم را نسبت به چهره فاسد و ظالم یزید آگاه کنند.

لعن ونفرین شیعیان ریشه در سیره اهل‌بیت پیامبر دارد. اگر اهل‌سنت این روش را نقصی برای شیعیان می‌دانند در حقیقت بر اهل‌بیت ایراد وارد نموده‌‌اند. یکی از شخصیتهای مورد قبول اهل‌سنت امام حسین است که آنان وی را بنا به فرموده پیامبر گرامی اسلام سید جوانان اهل بهشت می‌دانند. لعن و نفرین دشمنان نمونه‌ای از سیره زندگی این امام است.