مکاتب اهل سنت
در روز عید مبعث (14 فروردین 1398) به همت آستان قدس رضوی [حرم امام علی بن موسی الرضا (علیه السلام)]، جشن عروسی چند زوج جوان اهل سنت در مناطق سیل زده برگزار شد. هزینه‌های این جشن توسط آستان قُدس اهدا شد، به این امید که بذر امید هیچ گاه در دل‌های مردمان این سرزمین نمیرد.
حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای رهبرانقلاب هدف از بعثت در قلمرو فردى را تحول درونى انسان و در قلمرو اجتماعى، عدالت اجتماعى می‌دانند. ایشان مبعث را بزرگ‌ترین و عزیزترین روز تاریخ می‌دانند و می‌فرمایند: مبعث، ریشه سعادت بشر و تاریخ و سرچشمه خیرات تا ابدالآباد است. فرمایشات ایشان درخصوص روز مبعث در ادامه از نظر می‌گذرد.
مبعث رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) از جمله اشتراکات بین همه فرق و مذاهب اسلامی است که در آن خداوند رسالت و هدایت بشریت را بر دوش ایشان نهادند و از آن پس بود که فاز جدیدی در زندگی ایشان به‌وجود آمد که علاوه بر عبادات فردی، ارشاد و هدایت جامعه را نیز با تحمل درد و رنج فراوان در دستور کار خود قرار دادند.
بر حسب آنچه ما می‌فهمیم، بخشی از بیانات حضرت امیر (علیه السّلام) ناظر به این است که چون هدف خدای متعال از آفرینش انسان، این بود که موجودی با اختیار و انتخاب خود، راه سعادت و شقاوتش را انتخاب کند و این انتخاب، به آگاهی‌هایی احتیاج دارد که یا به طور کلی از دسترس ادراکات افراد عادی دور است، یا غالبا از آن غفلت می‌شود؛ برای اینکه این هدف تأمین شود، یعنی انسان بتواند راه سعادت خودش را بشناسد...
این ایام مصادف با رحلت بزرگ حامی دین مبین اسلام، حضرت ابوطالب (علیه السلام) است. ایشان فرزند عبدالمطلب است و 35 سال قبل از تولد رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) به دنیا آمدند. نام مادر گرامیش فاطمه بنت عمرو بن عائذ بود. نام او عبدمناف به معنای بنده عالی و بلند مرتبه است. او به مدت چهل و دو سال سرپرستی پیامبر را برعهده داشت.
از آن‌جایی که بعد از رحلت عبدالمطلب، جدّ بزرگوار پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله)، سرپرستی آن حضرت بر دوش ابوطالب افتاد، این مدافع محکم پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله)، بنا بر وصیت پدر بزرگوارش، محمد، برادر زاده‌ی خود را با حمایت‌های بی‌دریغ و همه جانبه تا آخرین لحظات زندگانی خود مورد پشتیبانی قرار داد.
با توجه به عناد و دشمنی که از جانب وهابیت، با اهل بیت و خصوصا امیرالمومنین (علیه السلام) وجود دارد، همواره سعی در تخریب شخصیت ایشان و حتی نسب ایشان دارند به گونه ای که مثلا با ایجاد شبهه نسبت به قبول اسلام و یا عدم آن از ناحیه ابوطالب، در مسلمان بودن او تشکیک وارد کرده و با کنایه از این موضوع، شیعیان را از رفتن به زیارت قبر ایشان بر حذر می‌دارند.
ولادت امیرمؤمنان (علیه السّلام) در خانه کعبه به حدّی مسلّم و مشهود است که علاوه بر وجود شواهد و مستندات قطعی در متون روایی مورد قبول وهابیت، برخی از آنان ادعای تواتر نموده‌اند که به برخی از مطالب موجود در کتب اهل سنت و مورد قبول وهابیت اشاره می‌کنیم: مسعودی مورّخ، و ادیب مشهور شافعی مذهب درباره ولادت امیرمؤمنان...
علیرغم روایات متواتر در ولادت امام علی (علیه السلام) در کعبه و نفی این فضیلت از سایرین، برخی علمای و مورخین اصرار داشته‌اند مولود کعبه را حکیم بن حزام معرفی کنند، و خلاف آن فقط به شیعه نسبت دادهاند. برخی نیز همچون حلبی و دیاربکری هر دو را مولود کعبه دانستهاند! اما این نظر قطعا نادرست است زیرا راویان و علمای زیادی تاکید نموده‌اند که تنها علی (علیه السلام)...
«اثبات ولادت آن حضرت در خانه کعبه با استناد به سخنان خود آن حضرت» تا جوابی باشد به بعضی از کسانی که اشکال کرده اند: «اگر ولادت حضرت علی علیه السلام در کعبه و خانه خدا صحیح می‌باشد، پس چرا آن حضرت در سخنان خود به این امر استناد و اشارهای نکردهاند؟» واین فضیلت مختص به خود آن حضرت است. و هرگز احدی با آن حضرت شریک نيست.
از جمله شرایط متکلمان برای امامت امام، این است که باید افضل اهل زمانش باشد. خداوند متعال می‌فرماید: « أفمن یهدی إلی الحقّ أحقّ أن یتبع أمّن لا یهدّی إلّا أن یهدی فما لکم کیف تحکمون »؛ [ یونس / 35 ] « آیا آنکه خلق را به راه حقّ رهبری می‌کند سزاوارتر به پیروی است یا آنکه نمی‌کند مگر آنکه خود هدایت شود.
یکی از مسائلی که امروزه زیاد مورد سؤال واقع شده است، مسئله شکاف دیوار خانه کعبه در مقابل فاطمة بنت اسد مادر امام علی (علیه السلام) است. قراین زیادی بر صدق این ماجرا دلالت دارند که عبارت است از: وجود روایات متعددی که شکاف کعبه را نقل نموده‌اند و با اسناد مختلف، بطوریکه در ضمره احادیث مستفیض قرار گرفته است. این اسناد عبارتند از: سفیان بن عیینة از زهری از عایشه ، ابو داود...
رویکرد اهل سنت نسبت به سنت بزرگداشت نوروز سلبی است تا جایی که روزه آن را مکروه می‌دانند و اگر کسی به قصد نوروز، به کسی هدیه‌ای بدهد حرام دانسته بلکه طبق فتوای برخی از علمایشان کافر شده است چراکه رسم آئین کفر را تعظیم نموده است. ولی در منابع اهل سنت روایاتی در تایید نوروز مشاهده می‌شود که عالمان اهل سنت میلی به آنها ندارند
رویکرد اسلام در مواجهه با سنت بزرگداشت نوروز، نزد دو مذهب شیعه و سنی متفاوت است. غالب روایات شیعه موید و امضاء کننده‌ی این سنت هستند و از این‌رو عالمان شیعی، بالاخص عالمان متاخر شیعی، دیدگاه اثباتی به این سنت داشته‌اند اما در مقابل، عالمان اهل سنت دیدگاه انکاری و سلبی نسبت به موضوع نوروز داشته و همواره آن را بدعت و کفر دانستند.