به اعتراف بزرگان اهل سنت هیچ آیه ای از قرآن کریم و یا روایتی از پیامبر اکرم که نص در خلافت ابوبکر شمرده شده و بتوان به آن ها برای اثبات خلافت وی استناد کرد ، وجود ندارد ، موید این سخن قول عائشه است که گفته : لایرد فینا شیئا من القرآن ، در فضیلت خاندان ما هیچ آیه ای از قرآن نازل نشده ، بر این اساس علما و متکلمین بزرگ عامه تصریح می کنند که در اثبات خلافت ابوبکر نمی توان به آیه و یا روایتی استناد کرد . لذا وقتي دست ایشان از دليل و نص خالی شد، به ادله دیگر رو آوردند تا به هر قیمتی شده خلافت ابوبکر را به اثبات برسانند که یکی از آن ادله ، قضيه نماز خواندن ابوبکر در زمان بيماري رسول خدا صلي الله عليه و آله و به جای آن حضرت است

ایشان مي‌گويند : اگر ابوبکر شايستگي خلافت دنيوي را نداشت، رسول خدا صلي الله عليه و آله او را به امامت نماز که امامت اخروي است نمي‌گماشت.

به این سخن چند اشکال وارد است

اولا : طبق روايتی که در صحيح بخاري است، هنگامي که رسول خدا صلي الله عليه و آله فهميد که ابوبکر به مسجد رفته تا امامت جماعت را به عهده بگیرد ، ( براي اين که این عمل براي او و طرفدارانش دستاويزي براي آينده نشود،) به مسجد رفته و ابوبکر را کنار زده و خود امامت جماعت به عهده گرفتند و ابوبکر کناري ايستاد و تنها مکبر بود و با صداي بلند تکبير مي‌گفت:

و ابوبکر یسمع الناس التکبیر (1)

ابوبكر صداى تكبير را به مردم مى رساند.

ثانیا : در کتاب‌هاي اهل سنت آمده است که تعدادي از صحابه در زمان رسول خدا صلي الله عليه و آله و به دستور آن حضرت امام جماعت مردم را به عهده گرفته اند ، حال اگر دلیل مشروعیت خلافت ابوبکر این مساله باشد ، دیگرانی که قبل از او به این منصب امر شده اند برای تصدی خلافت از ابوبکر سزاوارترند.

ابي داود در سنن خود مي‌نويسد:

اسْتَخْلَفَ ابْنَ أُمِّ مَكْتُومٍ يَؤُمُّ النَّاسَ وَ هُوَ أَعْمَى.(2)

پيامبر صلّي الله عليه و آله وسلّم ابن امّ مكتوم را كه شخصي نابينا بود به امامت مردم در نماز برگزيدند.

پس اگر نماز گذاردن کسي به جاي پيامبر اکرم، دليل بر خلافت اوست، چرا عبد الله بن ام مکتوم  که فردی نابینا بود ، خلیفه نباشد؟

ثالثا : اصلا چه ملازمه ارتباطی میان امام جماعت شدن با امام و خلیفه کل مسلمین شدن وجود دارد تا گفته شود چون این شخص یکبار امام جماعت در نماز شده پس او شایستگی تصدی منصب امامت مسلمین را نیز دارد ، امامتی که در روایات فریقین بسیار مورد اهمیت واقع شده به گونه ای که از رسول خدا نقل شده که چنانچه شخصی بمیرد و امام زمان خویش را نشناسد به مرگ جاهلیت مرده است .

من بات لیلة و لیس فی عنقه بیعة امام فیمت ، مات میتة جاهلیة

رابعا : به شواهد تاریخی اصل نماز خواندن ابوبکر به جای رسول خدا نیز به دستور آن حضرت نبوده است بلکه در واقع رسول خدا که خود در بستر بیماری افتاده و حالشان به شدت وخیم بود ، دستور دادند تا امیر المومنین علیه السلام را برای این مساله صدا کنند، اما عائشه و حفصه که دشمنی دیرینه ای با امیر المومنین داشتند ، پس از آن که رسول الله چند بار سخن خود را تکرار کردند ، باز هم پدران خویش ، ابوبکر و عمر را که به دستور پیامبر می بایست در سپاه اسامه و خارج از مدینه بوده باشند ، برای این منظور فرا خوانده و از قول رسول خدا به آنها گفتند که برای خواندن نماز به مسجد رفته و امامت جماعت مسلمین را بر عهده گیرند . شاهدش هم اینکه وقتی پیامبر اکرم به هوش آمده و متوجه این مساله شدند ، به همراه امیر المومنین و ابن عباس در حالی که پاهایشان از شدت ضعف بر زمین کشیده می شد به مسجد رفته و ابوبکر را از امامت جماعت مردم کنار زدند و خود در محراب نماز قرار گرفتند تا این مساله بهانه ای برای کسانی که به دنبال دلیل تراشی در مشروعیت خلافت خلفا هستند نشود .(3)

منابع :

(1) صحيح البخاري ج 1 ص 174 ح 712
(2) سنن أبي داود ج 1 ص 143 ح 595
(3) جهت کسب اطلاعات بیشتر به کتاب جامع ( چگونگی نماز ابوبکر به جای پیامبر ) اثر آیت الله سید علی حسینی میلانی مراجعه فرمایید