ملی گرایان ا ا ز شاهنامه و فردوسی بسیار نام میبرند اما شاهنامه و فردوسی دروغگو میدانند این یعنی ملی گرا واقعی نیستند بلکه ضد اسلام هستند

درود بر شما با مطالعه سایت شما متوجه شدم اشکال کار شما در کجاست برادر من مشکل کار شما در این است که فقط مطالعه در منابع تاریخی دارید بسا کتابهای تاریخی توسط افراد نوشته شده و در آن هر سخنی میشود نوشت و لطفاً منابع مربوط به باستان شناسی را هم مطالعه کنید زیرا در باستان شناسی همه چیز با سند ارائه میشود ما نمیتوانیم بنای عظیمی همچون تخت جمشید را کتمان کنیم تخت جمشید متعلق به هخامنشیان بوده و هست پس اگر توسط فردوسی عزیز نامی از هخامنشیان برده نشده بدین معنا نیست که هخامنشیان نبوده اند و یا اینکه ما بگوییم فردوسی هم دروغ میگوید کاری است اشتباه شاهنامه دروغ نیست و بسا کل تاریخ ما را هم در بر نميگيرد پس نباید این دو جریان را مقابل هم قرار دهیم شاهنامه به جای خود سلسله هاهم نیز به جای خود امروزه توسط باستان شناسان بنایی مبنی بر کاخ جد کوروش یعنی پدر بزرگ پدر کوروش هم پیدا شده است که توسط یونانیان به آتش کشیده شده و تخریب گشته و خیلی موارد دیگر که در این جا توضیحات نمیگنجد با تشکر

ما باید به دو نکته توجه کنیم:۱-شاهنامه ی فردوسی وحی منزل نیست که همه چی در اونه حقیقت محض باشه.۲-زمان نوشته شدن شاهنامه:فردوسی زمانی شاهنامه رو نوشت که بسیاری از کتاب ها و منابع تاریخی از بین رفته بودند و انچه که باقی مانده بود نیز در معرض نابودی بود و فردوسی با نوشتن شاهنامه از منحدم و نابودی انهاد جلوگیری کرد.منابعی که فردوسی از اون برای نوشتن شاهنامه بهره گرفت اکنون موجود نیست(بسیاری از منابع فردوسی رویات سینه سینه بود , و شاهنامهٔ ابومنصوری(که نیمه کاره بود) و بعضی از کتبی که امروز نابود شده اند) پس با در نظر گرفتن این موضوع طبیعیست که بعضی مطالب در شاهنامه نیومده باشه یا غلط باشه.(که این نکته خیلی حائز اهمیت است) در اینکه فردوسی ادم باسوادی بوده شکی نیست. اما نمیشه با قاطعیت گفت فردوسی به تمام منابع دسترسی داشته(مثل طبری و..... که بطور محدود در دسترس بود) و کوروش رو میشناخته.(چون سندی برای این حرف نیست) این یک فرضیست. حالا در ثانی اگر بپذیریم(فرض کنیم) که فردوسی به منابع یهود , طبری و... دسترسی داشته حق داشته در مورد کوروش سردرگمی داشته باشه .این منابع بطور کلی با هم متضادند و فردوسی با چندگانگی روبرو بوده. *مثلا شما همون روایت طبری رو نگاه کن.طبری برا داستان خیالی خودش اصلا سند موثقی ذکر نمیکنه . و داستان بطوریه که هضم اون برای خواننده مشکله.طبری کوروش رو دست نشانده و سردار بهمن اردشیر (اردشیر یکم هخامنشی)میدونه و در کمال تعجب کوروش رو پسر سام و پسر نوح میدونه!!!! (کوروش یک نام ایرانیست در حالیکه نسب نامش در تاریخ طبری اسراییلیست این اصلا قابل قبول نیست) *یا در روایت حذفیه که برادران این سایت بطور قاطع انرا رد کرده اند و معلوم نیست در چه زمانی این روایت جعلی وارد اسلام شده. *یا در کتاب اردشیرنامه و عزرانامه، کوروش حاصل ازدواج استر و اردشیر است!!!! یا درکتاب مقدس کوروش پادشاه ماد و فارس است. و.... این روایات متضاد کار را برای فردوسی مشکل مینمود و او با یک داستان درست و موثق روبرو نبود (مسلمانان هم که تورات نوشته دست یهود رو قبول نداشتند و اونو تحریف شده میدونستند) پس طبیعیست که فردوسی به سردرگمی شده باشد و در مورد کوروش سکوت کرده باشد (که من این مورد رو موثق نمیدانم چراشو توضیح خوام داد) **همانطور که شرح دادم در زمان فردوسی منابع کمی برای نوشتن شاهنامه وجود داشته. اگه در شاهنامه دقت کنیم میبینیم فردوسی علاوه بر کوروش , اسامی خیلی از پادشاهان ایرانو نیاورده مانند پادشاهان ایلام , پادشاهان ماد و بسیاری از پادشاهان هخامنشی(مانند خشایار شاه داریوش اول کمبوجیه و...) و حتی اشکانی(که وجودشان مسلمه). اگه فردوسی از کل تاریخ اگاهی داشت چرا نامی از این پادشاهان نیاورده ؟؟ این نشان میدهد که فردوسی از کل تاریخ کشور باخبر نبوده(اسنادی را نداشته).یکی از مدارکی که میتوان از خود شاهنامه ذکر کرد مسعله ی پادشاهی بهمن اردشیر بعد از گشتاسب است.گشتاسبی که فردوسی از ان صحبت میکند و زمان زندگی زرتشت را در زمان او میداند بر اساس تحقیقات تاریخی حدود ۴۰۰۰ سال پیش در شرق کشور بود و فردوسی بلافاصله بعد از او نام بهمن اردشیر را می اورد (حدود ۱۵۰۰ سال به یکباره گم میشود) این نقص شاهنامه بخاطر نبودن مدارک کافی تاریخیست. به همین دلیله که نام بسیاری از پادشاهان در شاهنامه نیامده و طبیعیست.(و این نظر درست است) *** در مورد پادشهان پیشدادی که در شاهنامه اومده نمیتوان به یقین نظر داد. از نظر فردوسی تمام این پادشاهان (از پیشدادیان گرفته تا ساسانیان ) همه منظم و بدنبال یکدیگر بوده اند یعنی فردوسی در تخمین زدن تاریخ کشورش دچار اشتباه شده که این اشتباه بخاطر فقدان منابع تاریخی در ان زمان بوده. **در مورد کتیبه کورش و منشورش نمیتوان به این راحتی اظهار نظر کرد. بسیاری از محققان و پزوهشگران این منشور و کتیبه ها را موثق میدانند و من در این نر اکثریت رو قبول دارم.

جناب بهزاد عزیز.جناب ابوریحان بیرونی گشتاسب زمان زرتشت رو با گشتاسب هخامنشی یکی پنداشتته که این مسعله به بخصوص امروز رد . فرزند گشتاسب کیانی اسفندیاره و فرزند گشتاسب هخامنشی داریوش بزرگه.... واینکه شجرنامه ایی که برای ویشتاسب هخامنشی ذکر شده با ویشتاسب کیانی یکسان میست و....(اسفندیاری در کار نیست )(هنریک ساموئل نیبرگ نوشته‌است سرتاسر ساخت این نظریه به اندازه‌ای بی‌معناست که از آن بالاتر نمی‌شود پنداشت. اینکه نویسندگان باستان پیش از این‌ها هر دو ویشتاسپ را باهم درآمیخته‌اند، دلیلی بر درستی این نظر نیست. کسانی چون وندیشمن، ویلیام گیگر، تیل،الدنبرگ، بارتولومه، ادوارد مایر، کریستن سن، مری بویس،ابراهیم پورداود و شاپور کاووسجی این روایات را از همه جهات با دلایل قاطعی رد کرده‌اند(منبع:مزداپرستی در ایران قدیم، ص ۲۴) ****زرتشتب بر اساس تخمین علم زبانشناسی(زبان گاتها که هم ریشه با سانسکریت ودایی ) و باستان شناسی ز مان زندکی زرتشت را حدود ۳۷۰۰ تا ۴۰۰۰ سال پیش در محدودی شرق ایران(بلخ امروزی ) تخمین کرده اند(بنگرید به کتاب مزدیسنا و حکومت جلال الدین اشتیانی که خیلی متخصصانه به این موضوع پرداخته و نظریات تمام دانشمندان مورد قبول علم باستان شناسی و زبان شناسی اورده شده ) در ضمن من شاهنامه را دروغین نخواندم .گفتم اشتباهاتی درونش هست که طبیعیه. اینکه شما با قطعیت میگی فردوسی پادشاهان ایلامی را ایرانی ندانسته یک مطلب غلطیه.پادشاهان ماد و اشکانی رو چطور ایا اونام ایرانی نبودن؟؟ چرا ایلامیانو ایرانی ندانسته؟؟ (بازم یک تناقض مسعولین سایت در پست های دیگر دم از پادشاهان ایلامی میزدن(که اونارو ایرانی میدونستن ) که هخامنش نایود شدن ولی در اینجا اونارو غیر ایرانی نامیدن ) به این مطلب توجه کن: ((از بهمن تا اسکندر: این دوره از شاهنشاهی کیانیان را می‌توان بخش تاریخی با خاطرات مبهم ایرانیان از دورهٔ هخامنشیان دانست. با توجه به اینکه خاطرهٔ هخامنشیان نزد ایرانیان به مقدار بسیار زیادی از بین رفته بود، همچنان داستان‌هایی از آنان وجود داشت. مانند برخی روایات زندگی کوروش و اردشیرهای هخامنشی که به بهمن نسبت داده شده. پادشاهان این دوره در زیر آمده‌اند: بهمن ،همای ،داراب و دارا.)) در زمان اشکانیان و بخصوص در زمان ساسانیان بیشتر اطلاعات مربوط بدوران هخامنشی از بین رفته بود .خط میخی منقرض شده و کتیبه ها کشف نشده بود ... اینگونه مساعل ثابت شدست حال شما مختاری بپذیری یا نپذیری/// در رابطه با خداینامه ها چیز زیادی نمیدونم ولی اگه فردوسی از ا نا استفاده کرده باشه بد اونام حتی این اشکالات وارده.

شعر با دروغ همراهه چون برای درست کردن قافیه و ردیف باید گاه گاهی دروغ هم بگی تا قافیه و ردیفت جور در اد. این کتاب (شاهنامه) هم بن مایه ش افسانه س، چون نمی شه مثلا داستان های رخش و اژدها و و ... رو که فراطبیعی هستند رو به عنوان واقعیت قبول کرد.

سلام در کتاب نبرد نهایی نوشته سلمان سمیعی، این موضوع به نثر زیبا و روان توضیح داده شده نه اینکه کوروش وهخامنشیان در شاهنامه نباشند بلکه با اسامی که در طی گذر زمان ها و تغییر ادبیات پارسی به شکل عامیانه تری در امده باشد(مثلا داریوش سوم که در ادبیات دارا خوانده می شود) مطمین نیستم اما تا جایی که یادم هست این نویسنده در کتاب خود از شاهنامه نتیجه گرفته بود که کوروش نه موسس سلسله هخامنش، بلکه سومین گادشاه ان است( با دلایلی می گفت که این بخش از تاریخ از منابع غربی حذف شده الله اعلم) و متناظر با کیخسرو کیانی است

پیشدادیان، کیانیان افسانه ای و اساطیری بودن چیزی مثل اساطیر یونان مثل زئوس به عنوان مثال جمشید ۷۰۰ سال داشته این خودش میگه اساطیریه بعدشم تاریخ واقعی ایرانکه سلسله هاش وجود خارجی داشتن مادها،هخامنشیان ساسانیان بودن بعدشم دلیل اینکه منابع غربی درستن اینه که مثلا هرودوت تو دوره هخامنشیان میزیسته

ما نمیگیم کل شاهنامه دروغه میگم شاه نامه دو بخشه، اساطیری:پیشدادیان،کیانیان، تاریخی:اشکانیان،ساسانیان