بهائیان بر خلاف شرع خودشان و دستور بزرگان خود، بر علیه حکومتی که در آن زندگی می‌کنند، کمپین راه اندازی کرده و گام را فراتر گذاشته و حتی برای آزاد کردن زندانیان یک کشور هم تصمیم می‌گیرند و بعضی از عناصر داخلی ضد انقلاب را هم با خود همراه کرده‌اند تا حمایت غیر بهائی‌ها را هم در این امر داشته باشند...

فرقه‌ی ضاله‌ی بهائیت، برای حفظ بقای خود در پس حمایت دولت‌های استعمارگر و دیکتاتور، اقدام به جعل احکامی با عنوان عدم جواز دخالت در سیاست و منع از جهاد کرده است. جعل این احکام توسط رهبران بهائی، سبب جلب رضایت دولت‌های مستبد شده و باعث شده ایشان از این فرقه، برای سرکوب حرکت‌های آزادی‌خواهانه، استفاده کنند.

و اما همانطور که همه آزادی‌خواهان جهان با صهیونیسم مخالف‌اند و آنها را غاصب می‌دانند و از آنجا که همیشه با نمایان شدن جرم، شریک جرم‌ها نیز رسوا می‌شوند، امیدواریم که با فرو ریختن دیوار ظلم و نمایان شدن حق، رسوایی این فرقه‌ی ضاله نیز بیش از بیش جلوه کرده و ناآگاهان این فرقه با شناخت حقیقت به راه راست هدایت شوند.

متوجه باشیم که بهائیان سابقه خوبی ندارند چرا که در حکومت پهلوی هم قوانین حکومت را نادیده گرفته و به آنها نیز خیانت می‌کردند، طبق گزارش ساواک در زمان محمد رضا شاه اینطور آمده است: «با توجه به این‌که بهائیت فرقه‌ی است که روش‌ آن ضدیت با دین مبین اسلام و قوانین جاریه مملکت است..... مراجع مملکتی برای آنان فاقد ارزش و معتقدند هر موضوعی باید در بیت العدل بررسی شود».

بهائیان ادعا دارند که مراد از مکان قریب در سوره‌ی «ق» جبل کرمل، که محل دفن رهبرشان است، می‌باشد و این آیه اشاره به ظهور رهبرانشان دارد. در پاسخ می‌گوییم بسیاری از مفسرین منظور از منادی را همان نِدا دهنده‌ای دانسته‌اند که سبب زنده شدن مردگان می‌شود و مراد از «مکان غریب» را کنایه از شنیده شدن صدای منادی در همه‌جا دانسته‌اند.

در شبکه‌ی آئین بهائی، با بررسی مشکلات کنونی جهان، دنیا را نیازمند آشتی ملّی‌ای دانست که تنها با نوآوری معنوی ممکن است آموزه‌های بهائیت این آشتی را ممکن ‌سازد. با مشاهده اختلاف، حتی میان رهبران بهائی درمی‌یابیم که بهائیت نه تنها توانایی برقراری آشتی ملّی، بلکه حتی توانایی برقراری آشتی میان پیروان اندک خود را نیز ندارد