ابن‌عبدالوهاب پایه‌گذار فرقه گمراه وهابیت، کسی است که بذر تفرقه و تکفیر را در جامعه‌ی اسلامی کاشت؛ او با فتواهای تکفیری‌اش مسلمانان بی‌گناه بسیاری را به کشتن داد، اثرات سوء اندیشه افراطی وی، در بین گروه‌های زاییده از اندیشه‌اش همچون داعش و القاعده و ... دیده می‌شود؛ وی اصلا جایگاه علمی بین علمای هم عصرش نداشت.

جنگ برای [تصاحب ریاض که اهل‌سنت بوده‌اند]، 27 سال به طول انجامید و به من گفتند که تعداد کشتگان در این مدت بیش از 4000 نفر بوده که از این میان 2300 تن از اهالی ریاض و 1700 تن از وهابی بوده است. این بخشی از کشتار وهابیت است.

محمد بن عبدالوهاب از شیخ مفید نقل کرده که وی در کتاب «روضة الواعظین» حدیثی درباره غدیر نقل کرده است که در پاسخ باید بگوییم که اولا: شیخ مفید کتابی به نام «روضة الواعظین» ندارد. بله، چهار کتاب به این نام وجود دارند که نویسندگان دیگری دارند. ثانیا: علمای اهل‌سنت به صحت حدیث غدیر اعتراف کرده‌اند.

ابن عبدالوهاب پس از روایت جعلی «الصحابه کلهم عدول.» می‌نویسد: «از پیامبر احادیثی به تواتر رسیده و راویان کسانی هستند که محال است بر کذب و دروغ، هم‌دستی کنند.» جواب: عدالت صحابه به طور مطلق منتفی است، به‌خاطر این‌که برخی عادلند و بعضی عادل نیستند و عده‌ای مرتد و جماعتی منافق و این سخنی نیست که شیعه آن را جعل کرده باشد، بلکه پیامبر اکرم به آن خبر داده و خداوند آیاتی در این زمینه نازل فرموده است.

از رموز رسوایی نادانان این است که گاه معنا و مفهوم و لازمه کلام خود را توجه نمی‌کنند و سخنی را ادعا می‌کنند که هیچ‌گونه زیربنای عقلی و شرعی نداشته؛ مثلا محمد بن عبدالوهاب در سخنان غلوآمیز خود نه تنها متوسلین بلکه کسانی را که متوسلین به پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌‌و‌آله‌) را تکفیر نکنند را کافر بر شمرده است.

محمد بن عبدالوهاب که ادامه دهنده تمام و کمال راه ابن تیمیه است تمامی مسلمانانی را که به ملائکه، انبیا و اولیای الهی متوسل می‌شوند و از آنان درخواست شفاعت می‌کنند و آنان را وسیله تقرب به خداوند قرار می‌دهند، مشرک و کافر دانسته و ریختن خون آنان و غارت کردن اموالشان را جایز شمرده است.