از شاخصه‌های فرقه‌ی وهابیت به پیروی از سرکرده و سردمدار خود، ابن‌تیمیه حرّانی به کارگیری کلمات و عبارات تند، زشت و اهانت‌آمیز نسبت به اهل‌بیت و شیعیان است؛ چنان که گویا فرهنگ استدلال و احترام به نظز مخالف، جایی نزد او و پیروانش ندارد. او و پیروانش در موضوع عزاداری سید‌الشهداء نیز تعبیرات زشت و زننده‌ای به کار برده‌اند.

عالمان وهابی صراحتا حکومت‌ها و مردم دیگر کشو‌ها را تکفیر می‌کنند. بزرگان وهابی حکومت ترکیه را تکفیر می کنند و معتقدند هر کس حکومت ترکیه را تکفیر نکند نیز کافر است.

مودودی از جمله شخصیت‌های بارز سلفی‌گری است که بر جریان‌ معاصر سلف‌گرایی نیز تاثیر بسزایی داشته است. او در بحث اعتقاد به طلب حاجت خارق العاده از انسان های وارسته، دچار اشتباه شده و در تقابل با آیات قرآن قرار گرفته است.

فرق بین جهاد و قتال نکته بسیار مهمی است. در اندیشه اسلامی باید بین جهاد و قتال فرق قائل شد. هر جهادی قتال نیست. گاهی جهاد در اشکال مختلفی خود را نشان می دهند. سلفیان جهادی مفهوم جهاد را با قتال یکسان تصور کرده‌اند و این شکل از مفهوم گیری و درک مفهومی مصطلحات دینی نتیجه ای چنین خشن ونابهنجار را به دنبال داشته است.

احترام به بزرگان دین اسلام از دیرباز مورد توجه مسلمانان بوده و شاهد آن نیز بارگاه ها و حرمت ورزی به قبور ایشان است.اما شوکانی با این امر مخالفت کرده و با اجماع بدور از واقعیت و فهم نادرست از روایات، در صدد تضعیف این کار شایسته برآمده است.

آیات قرآن دستاویزی برای اهداف ناشایست وهابیت شده است. از جمله‌ی این آیات، آیه 194 سوره اعراف است که وهابیت با استناد به آن، مسلمانان را از حوزه یکتاپرستی خارج کرده و در حوزه کفار وارد کرده‌اند. این در حالی است که این دیدگاه از سوی علمای اهل سنت طرد شده است.