دو یهودی صهیونیست پیامی به آیت الله دکتر رئیسی فرستادند و با اقرار به جنایات اسراییل در حق "مردم" ایران، رفتار محبت آمیز کوروش به یهودیان را یادآور شده؛ با لحنی التماس‌گونه از ایشان خواستند که با اسراییل صلح کنند. ما پاسخ می‌دهیم که خودِ کوروش از اعتماد به یهودیان پشیمان شد. اکنون چگونه ما ایرانیان، با یهودیان صهیونیست، صلح کنیم؟ وقتی می‌دانیم که آنان، مردمانی خودخواه، درنده و لعنت‌ شده هستند؟

در قوانین زرتشتی، اگر زن از شوهر نافرمانی می‌کرد، شوهر حق داشت بر بدن زن، داغ بگذارد و او را شکنجه کند. اگر زن، سه مرتبه از شوهر نافرمانی می‌کرد، شوهر حق داشت او را به قتل برساند.

برخی از زرتشتیان و باستانگرایان می‌‌گویند: ما در دوران باستان، بهترین یکتاپرستی جهان را داشتیم! اما واقعیت آن است که آنان اصلاً یکتاپرست نبودند. در کتاب دینی زرتشتیان، اهورامزدا، یکی از خدایان زرتشتی است. او حتی از خدایان دیگر کمک می‌گیرد و دیگر خدایان زرتشتی، از قدرت و جایگاهی برابر با اهورامزدا برخوردارند.

یک موبد زرتشتی، در دوران ساسانی (پیش از ظهور اسلام)، مسیحی شد. پس بزرگان سیاسی و دینی زرتشتی، ابتدا آن موبَد (روحانی) را به خیانت متهم کرده؛ سپس در بیابان رها کردند تا از تشنگی و گرسنگی بمیرد. یعنی اعدام به جُرم ارتداد...

زرتشتیان، دین و قوانین خود را به ایرانیان تحمیل می‌کردند؛ اما دین خود را اغلب به "غیر ایرانیان" تحمیل نمی‌کردند. چون زرتشتیان، مردمان غیر ایرانی را پَست و حقیر می‌پنداشتند. یعنی اینکه زرتشتیان که دین خود را به "غیر ایرانیان" تحمیل نمی‌کردند، از سر مهربانی نبود، بلکه از سر بدخواهی و نژادپرستی بود.

هزاران مورد "باید" و "نباید" در متون زرتشتی وجود دارد. پس این ادعاها که «دین زرتشتی، از طریق "باید و نباید" کسی را وادار به انجام کاری نمی‌کند، یا دین زرتشتی، دین آزادی است و...» متکی به اسناد دینی و تاریخی نیست. بلکه بافته‌های برخی از زرتشتیان معاصر است تا به این وسیله، دین خود را زیبا جلوه دهند.