مباحث روایی
علمای اهل سنت در مورد زمان شب قدر اقوال مختلفی دارند؛ برخی آن را در بین سال یا ماه رمضان چرخشی و متفاوت می‌دانند ولی نزد علمای اهل سنت نباید تردیدى باشد که شب قدر در دهه سوم ماه رمضان است؛ در روایات بسیاری چنین نقل شده است؛ در اینکه این شب، شب 23 یا 27 ماه رمضان است، قائلین زیادی از صحابه وجود دارد و ترجیح دادن 27 بر 23 ماه رمضان، ترجیح بلامرجح است.
شب قدر در میان فرق اسلامی جایگاهی خاص دارد و در اهمیت آن تردیدی نیست؛ اما اختلاف نظرهایی در مورد زمان آن بین روایات فرق وجود دارد؛ به‌طور کلی یک قول شب قدر را در کل سال مخفی می‌داند و یک قول شب قدر را در ماه رمضان می‌داند؛ روایات اهل سنت بر 23 و 27 ماه رمضان بیش از باقی شبها تاکید دارد.
حديث «تشبيه» يا «اشباه» حديثى كه از نظر سند، صحیح و از جهت دلالت به امامت، در غايت استوارى است. حديث «تشبيه» در بردارنده اين حقيقت است كه ويژگي‌هاى والا و صفات كريمانهاى كه در پيامبران الهی پراكنده شده، در سرور ما اميرالمؤمنين (عليه‌السلام) يكجا فراهم آمده است.
یکی از عبادات مستحب مورد اتفاق مسلمانان، نافله شب است که همه مسلمانان خواندن آن را در شب‌های ماه رمضان، از سنت‌های مؤکد اسلامی می‌دانند و اهل سنت آن را به جماعت می‌خوانند؛ تعداد رکعات نماز تراویح، 11، 20، 21، 23، 24، 28، 34، 36، 38، 39، 40، 41 و 47 رکعت گفته شده و اتفاقی در این زمینه بین اهل سنت وجود ندارد.
روایات فریقین حکایت از این دارد که پیامبر اکرم (ص) در ماه شعبان بسیار روزه مستحبی می‌گرفت و روایات متفاوتی از سفارشات حضرت برای روزه این ماه نقل شده که از مجموع آنها برداشت می‌شود، نهی حضرت از روزه روزهای پایانی این ماه جهت این بوده که عدم وجوب این روزه‌ها را برسانند و به اعتدال در عبادت سفارش کنند، ولی برخی علمای اهل سنت کراهت یا حرمت این روزه‌ها را برداشت کرده‌اند.
یکی از فضائل بی‌نظیر وجود مقدس امیرالمؤمنین (ع) ولادت ایشان در کعبه معظمه است؛ علاوه بر علما و محدثین شیعه، علمای اهل سنت نیز به این فضیلت بی‌نظیر اذعان کرده‌اند؛ تواتر روایات در این اتفاق مبارک، یکی از مهمترین نکاتی است که در منابع معتبر اهل سنت به آن اشاره شده است. فضیلت دیگر حضرت، اظهار اسلام ایشان به عنوان اولین مسلمان است.
فضل بن روزبهان از علمای اهل سنت کتابی در رد نهج الحق علامه حلی نگاشته؛ در آن درباره حدیث «فاطمة بضعة منی» آورده است که همیشه خشم فاطمه (س) مساوی خشم خدا نیست؛ او نیز بشری است عادی که غضبش مانند غضب سایر انسان هاست. اگر اینگونه است، پس چه فرقی بین او و دیگران بود که پیامبر (ص) تنها خشم او را مساوی با خشم خود و خدا دانست، نه خشم دیگران را؟
علمای فریقین با تأیید صدور و صحت روایت «فاطمة بضعة منی» اظهارات جالبی داشته و نتایج آن را بیان کرده‌اند که از جمله نتایج این حدیث، حرمت آزار و اذیت حضرت فاطمه (س)، برتری حضرت فاطمه (س) از ابوبکر و عمر، کفر دشنام دهنده به حضرت و عصمت ایشان است.
در جوامع روایی فریقین روایت نبوی «فاطمة بضعة منی» مشهور و متواتر است و مضمون آن این است که پیامبر (ص) فرمود: «فاطمه پاره تن من است؛ هر کس او را بیازارد مرا آزرده است.» این روایت در موارد متعدد، توسط راویان مختلف بیان شده است که نشان از این است که صرفاً از جهت بیان نسب و محبت به دختر نیست.
دکتر محمود سید صبیح به خشم و قطع ارتباط حضرت فاطمه (س) با ابوبکر اعتراف می کند و فضیلت حضرت را طبق دو روایت معتبر از کتب اهل سنت می‌پذیرد، ولی چند فرض نادرست در استدلالش در نظر می‌گیرد که نتیجه او نادرست می‌گردد؛ او فضایل حضرت زهرا (س) را که از روایات نبوی و آیه قرآن برداشت می‌شود با امری که توسط مسلمانان ایجاد شده، متناقض می‌انگارد.
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در جمع اصحاب سؤال كردند كه چه چیزی برای زن بهتر است؟
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ حدیث نبوی «فاطمة بضعة منی» درباره حضرت زهرا (سلام‌الله‌عليها) به مناسبت‌های مختلفی بيان شده است؛ در یکی از آن موارد، «عمرو بن حزم أنصاری» نقل می‌کند که رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمود: «فاطمه پاره تن من است و آنچه که او را به خشم آورد، مرا به خشم می‌آورد و آنچه
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ حدیث نبوی «فاطمة بضعة منی» درباره حضرت زهرا (سلام‌الله‌عليها) به مناسبت‌های مختلفی بيان شده است؛ یکی از آن موارد جایی است كه گويا هدف حضرت تنها معرفی حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) بود.
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ حدیث نبوی «فاطمة بضعة منی» درباره حضرت زهرا (سلام‌الله‌عليها) به مناسبت‌های مختلفی بيان شده است؛ یکی از آن موارد روزی بود که «رفاعة بن عبد المنذر» معروف به ابولبابه انصاری برای قبول شدن توبه‌اش، خود را به ستون بسته بود.