سایر مسائل
شکل‌گیری شخصیت شمس تبریزی نیز به واسطه‌ی علاقه و درس گرفتن از این اشخاص به گونه‌ای است که او را در جرگه‌ی منحرفین از اصول اسلامی قرار داده و چنین شخصیتی به هیچ عنوان نمی‌تواند برای یک جامعه، گروه یا فردی دارای عقاید اسلامی الگو باشد. به خصوص اینکه انحرافات فکری و عقیدتی در آثار وی هم نمایان است.
بعد از جنگ جهانی دوم همین دولت‌های مستبد و فرمانبران شیطان سازمان ملل متحد را تشکیل دادند تا تجاوزات و جنگ‌های ظالمانه را به صورت قوانین خودنوشته شکل دهند و به هر صورتی که منافع خودشان تامین می‌گردد، بر جهان حکومت کنند. نقش سازمان ملل و سازمان‌های وابسته به آن در تحقق خودکامگی دولت‌های مستبد و رژیم‌های فاسد بسیار پر رنگ است.
در حالی‌که قداست و عرفان حضرت زهرا(سلام‌الله علیها) بر کسی پوشیده نیست و در کتب عامه و خاصه به آن اشاره شده است شمس تبریزی گستاخانه آن حضرت را بی‌معرفت در عبادت خداوند معرفی کرده و حتی خبر از بی‌نیازی خود به قرآن و پیامبراکرم(صلی‌الله علیه وآله) را داده است، تا این‌چنین به‌خاطر تکبر، عداوت خود را نسبت به ائمه‌اطهار(علیهم‌السلام) نمایان کند.
همواره یکی از موضوعات مورد دقت و علاقه پژوهشگران عرصه فرق و ادیان و مذاهب، چگونگی پیوند ناگسستنی سران و رهبران این فرقه ها با حکومت‌های جائر زمانه و بده و بستان‌های آنان می‌باشد. فرقه صوفیه نیز از این قاعده مستثنی نیست. در این نوشته قصد داریم تا گوشه ای از پیوند زرمداران و زورمندان ظالم با سردمداران تزویر در تاریخ تصوف را به شما معرفی کنیم.
از قدیم تا به‌حال مردم دراویش را با فقر و نداری می‌شناسند که بوسلیه آن سیر و سلوک می‌کردند، اما از زمان شاه نعمت‌الله ولی زندگی صوفیانه تغییر زیادی پیدا کرد و اقطاب صوفیه رو به ثروت‌اندوزی آوردند و گفته شده که شاه نعمت‌الله و ملاسلطان گنابادی از ثروتمندترین اقطاب بودند در حالی که فقر و کناره‌گیری از دنیا در بین بزرگان صوفیه مرسوم بوده است.
یکی از مفاهیم محوری در مباحث عرفانی و صوفیانه واژه پیر، دلیل، راهنما، شیخ، مرشد یا به تعبیر امروزی آن قطب می‌باشد. تصوف در نهایت مردگی اختیار را از مرید خواستار است و او را از تعقل و تفکر در فلسفه عمل نهی کرده و باز می‌دارد: «مرید باشیخ (کالمیت بین یدی الغسّال) باشد که او را در نفس خود هیچ تدبیری و ارادتی نبود و هر چه شیخ در حق او خواهد او آن را از نفس خود دفع نکند.»
کتاب "تبصرة العوام فى معرفة مقالات الأنام" يكى از دو كتاب فارسى است در فنّ ملل و نحل و شرح مقالات و آراء و ديانات كه براى ما از قبل از استيلاى مغول بجا مانده است. در این کتاب به انحرافات فرقه صوفیه اشاره شده است و صوفیه را شش فرقه می‌داند و عقاید هر فرقه را به طور مختصر بیان می‌کند.
حروفیگری و صوفی‌گری به گونه‌ای که قابل انکار و چشم‌پوشی نیست، با تصوف مربوط است و چه‌بسا حروفیگری به صوفی‌گری بیش از شیعه گری بچسبد. اما عقاید حروفیه و تصوف در برخی موارد با هم مشترک و در برخی دیگر با هم متفاوت است، تا جایی که حروفیه صوفیه را منحرف و گمراه خطاب کرده است.
جهان اسلام در طول تـاریخ، آزمایشگاه مـهدویت و انحراف درباره مهدی مد نظر روایات بـوده اسـت. سابقه ادعای مهدویت از در میان فرقه‌های مختلف اسلامی وجود داشته است. از میان مدعیان مهدویت فرقه صوفیه است که ولایت اقطاب خود را همانند ولایت منجی آخر الزمان می دانند و بنابر ادعاهای بدون سند، باب ولایت را منحصر در معصومین ندانسته و معتقدند ولایت اقطاب صوفیه در ادامه ولایت معصومین است.
مهم‌ترین مبنای نظری مهدویت، "امامت باطنی" است. غزالی پایه‌گذار این نظریه در شرق است؛ اما تکامل نهایی آن در غرب صورت گرفت. نقطه ثقل تصوف غزالی این بود که مهدی یـکی از اقطاب راه تصوف است. انگیزه غزالی از این نظریه، مقابله و طرد اندیشه امامت منصوص شیعی بود.
از دیدگاه صوفیه تمام مرام‌های موجود در جهان بر صراط حق هستند و اختلاف مذاهب را اختلاف در رنگ و صورت می‌شمرند. تمام فرق و مذاهب و فلسفه‌ها در چشم صوفیه در حکم نردبانی برای عروج است و به محض عروج بدون کوچک‌ترین وابستگی آن را رد می‌کنند. درحاليكه عقیده داشتن به صلح کل (و زانو زدن در مقابل ظالمين) با اندیشه مهدویت مغایر است.
نویسنده صوفي در مقاله خود ضمن انتساب عقب‌افتادگی جامعه و جمود فکری آن در بحث‌های کلامی به فقها، با توسعه در واژه «اهل‌بیت» به دنبال انتقال معنا و مصداق مفهوم «اهل‌البیت» ذکر شده در لسان روایات معصومین (علیهم‌السلام) و آیات قرآن، از مفهوم اصطلاحی و خاص آن به مفهوم عام آن می‌باشد تا به‌منظور خود که مساوی قرار دادن قطب با مفهوم «اهل‌بیت» و معرفی قطب به‌عنوان مصداق ایشان در عصر حاضر برسد.
ابن عربی به عنوان یکی از سران تصوف، موافقان و مخالفانی جدی دارد. برخی او را عارف و فقیه و محدثی برجسته خطاب کرده و برخی دیگر او را یک دروغگو و دشمن اهل‌بیت پیامبر و پیروان ایشان می‌دانند. در مذهب شیعه تولی و تبری به‌عنوان دو فرع از فروع دین محسوب می‌شود، امّا براساس روایات واردشده در این موضوع از ناحیه معصومین، دین و ایمان چیزی جز محبت به دوستان خدا و بييزاري از دشمنان خدا نیست.
همانطوری که می‌دانیم، مفهوم ولایت در میان شیعیان و اهل سنت، باهم متمایز است. از این رو شعب منشعب از هر یک از شیعه و سنی، متاثر از این دو مفهوم می‌باشند. فرقه صوفیه که در ابتدا با تفکر اهل سنت پا به عرصه وجود نهاد و در دامان همان تفکر رشد و گسترش یافت و تا امروز هم به حیات خود ادامه داده است.