1⃣. اگر ادعا میشود که این متن متعلق به ایران باستان است پس باید عاری از واژه های عربی باشد در صورتی که ریشه کلمات وفا، لحظه و اجازه عربی است!!! 2⃣. نگارش و ادبیات نیز مربوط به دوره حاضر است و هیچ سنخیتی با آثار به جا مانده از قرون 4 و 5 هجری قمری ندارد چه برسد به دوره های قبل از اسلام !! 3⃣. این مطلب در هیچ منبع موثقی یافت نمی شود و نویسنده نیز هیچ منبعی را ذکر نکرده است و این خود دلیلی بر عدم صحت مطلب است. 4⃣. نکاح لفظی قرآنی است، یعنی کلام خدا و برگرفته از دین و اعتقاد ماست. تذکر چند نکته ضروری است: * دین و اعتقاد الهی٬ اختصاصی به کشور و ملت خاصی ندارد. هر چیز حق و حقیقتی اینگونه است. آیا کسی قوانین فیزیک و شیمی و … را به بهانه اینکه کاشفش اهل کشور خاصی است٬ رد می کند و به این بهانه آن را انکار می کند؟ * قرآن به زبان عربی است، لفظ نکاح لفظی عربی است که وارد زبان فارسی شده است و می دانید که الفاظی که وارد فارسی شده اند، در فارسی دچار تغییراتی می شوند و برای قضاوت در این موارد حتما باید معنای عربی را در نظر گرفت٬ نه معنای فارسی را. برای درک معنای صحیح https://deltanq.kowsarblog.ir/