آنچه ارزشمند است پیش ازهر دین وآیین انسانیت وکرامت انسانی است. درهر همبودگاهی بنابرنیاز پایه وبنیادی برای زندگی شایسته نگاشته ونهادینه می شود. نگاره پیوند زناشویی در ایران باستان به زبان اوستایی آرامی ویاپارسی باستان وباالفبای موسوم به میخی است. که نه شیوه گویش آوایی ونه نوشتاری آن اینک رایج نیست. آنچه باورمندان ودوستداران ایران وسرزمین بزرگ آریایی باعشق بیان داشته و پراکنده اند برگردان پارسی امروزین است. چنانچه درگاتها کتاب آسمانی مزدیسان آمده است در چارچوب خواستگاری وپیوند زناشویی پوروچیستا دختر پیامبرایران اشو زرتشت اسپنمان . به زیباترین شیوه ورساترین سخن در آرامش وآزادی گزینش همسر رابه دختر وامی گذارد و اوست که بایستی باخرد و دانش ودرخلوت خویش به گزینش شوی خویش بپردازد .... بنابراین ایین زرتشت حق انتخاب رابه خود زن وامی گذارد وهرگز ازدواج اجباری در آن شایسته نیست و شرعی نمی با شد.