اصلی ترین و نخستین منبع فکری، تربیتی، اخلاقی در تفکر مسیحیت صهیونیستی، عهد قدیم است که خانواده ها از همان دوران کودکی، داستان های آن نظیر داستان های انبیا را در منازل، مدارس و شبکه های تلویزیونی برای فرزندان خویش می خوانند تا ذهنیت و شخصیت آنها بر اساس آن شکل گیرد. در حالی که داستان های برخی از انبیای عهد عتیق، دارای محتوای منفی و ضد اخلاقی است.

اسناد و مدارک تاریخی ادعای وحدت و خلوص نژادی یهود و صهیونیسم را تأیید نمی‌ کند؛ زیرا اکثر یهودیان قرن 19 و 20 از نسل یهودیانی که در اورشلیم در زمان حضرت مسیح(ع) و یا قبل از وی زندگی می ‌کردند، نیستند، بلکه غالباً از تبار خزر از نواحی ولگا و قفقاز یا از تبار قوم تاتار در جنوب روسیه‌ هستند که در زمان شارلمانی، یهودی شدند.

مفهوم پدر برای خداوند و فرزند خدا برای مخلوقات در کتاب مقدس مسیحی بسیار مشاهده می شود. این عبارت در عهد قدیم به خاطر رابطه خالق و مخلوقی بین خدا و بندگان به کار برده شده است. در عهد جدید نیز مسیحیان به خاطر ایمان مسیحی، فرزندان خدا نامیده شده اند. در الهیات مسیحی عنوان فرزند خدا برای عیسی مسیح به کار برده می شود تا الوهیت و هم ذات بودن ایشان با خدا را برساند.

تفاوت اصلی ارتدوکس ها با کاتولیک ها در مرجعیت دینی است. کاتولیک ها مدعی اند پاپ ها جانشین پطرس مقدس هستند و تمام فرقه های مسیحیت باید از او تبعیت کنند اما ارتدوکس ها معتقدند همه ی مناطق اسقف نشین اعتبار یکسان دارند. تفاوت پروتستان ها و کاتویک ها نیز در این است که پروتستان ها مرجعیت پاپ ها را قبول ندارند و معتقدند هر شخصی می تواند کشیش خود باشد.

ادعای وحدت و خلوص نژادی یهود و صهیونیسم در علم بیولوژی بی اساس است؛ زیرا یهودیان هم از حیث مشخصات فیزیکی و جسمی نظیر قد، وزن، رنگ پوست، شاخص سر و صورت و هم از حیث تنوع ژن‌ های مکرر در گروه ‌های خونی آن ‌ها، با یکدیگر تفاوت فاحش دارند.

در اسلام از آنجایی که هرجا و هر لحظه می توان با خدا ارتباط برقرار کرد، برتری مشهودی با مسیحیت کاتولیک مشاهده می شود. ضمن اینکه از آنجایی که خداوند دارای اسماء حسنی است، انسان ها می توانند خدا را با شرایط خاص خودشان صدا بزنند، مثلا کسی که نیاز به مغفرت دارند خدا را یا غفور صدا می زند. اما این مطلب در مسیحیت وجود ندارد.